Het is je toch gelukt om je blog te posten. Omdat je toch je verhaal met ons wil delen. Dus heb je doorgezet en is het je gelukt. En dat laatste moet je vast houden. Doorzetten. Blijf de leuke dingen doen, blijf volhouden. Uiteindelijk zal het je ook lukken. Alleen het feit dat je hem hebt opgezocht vandaag maakt het alleen maar moeilijker voor jezelf. Niet voor hem, want hij is al weer terug bij z'n nieuwe/oude relatie.
Gun jezelf de tijd, maar vooral de rust. En laat elkaar voor wat het was. Klinkt misschien heel raar om van mij te moeten horen, daar ik er net zo inzit als jij.
Heel veel sterkte, ook jij komt er. Zeker weten!

Hoi Verdrietig meiske, wat je nu meemaakt is heel herkenbaar, begin van de liefdesverdriet, pijn is zo intens, de avonden en nachten zo koud en eenzaam, je voelt je alleen, je verlangt zo naar de warmte, knuffels van je ex, je denkt dat je niet verder kunt zo, je hart gaat tekeer, je denkt aan niets anders, je voelt gemis, verlangen, verdriet, valse hoop, wanhoop, alles tegelijkertijd.
Maar na een poosje wen je eraan, aan het alleen zijn, de leegte in je hart, iemand naast je, iemand die bij je hoort, die samen jouw hart deelt. Het is alsof je met een half hart verder moet leven.
Neem de tijd, tijd om jouw pijn in jouw hart, jouw verdriet, de leegte in jouw hart te laten genezen, te verwerken. Na een poosje zal die pijn minderen, maar je wilt in het begin pijn voelen, lijden, anders heeft jullie liefde geen betekenis gehad. Na een tijdje zul je je leven weer langzaam beetje bij beetje weer oppakken, jezelf weer terugvinden, niet meer zo verloren voelen. Afleiding alleen is niet voldoende, je zult ook aandacht moeten geven aan je innerlijke, jouw gevoelens, door deze te uiten, weg te schrijven, erover te praten, dat helpt enorm bij je verwerking. Door jouw pijn te delen, schreeuw het uit, deel met de hele wereld, dan zul je je veel opgeluchter voelen. Ook het delen van de pijn op deze site heeft mij enorm geholpen, bij je lotgenoten, mensen die jouw 100% begrijpen, omdat die door dezelfde hel gegaan zijn.

Je bent pas 30, er wacht een heel leven voor je, je hebt alleen tijd nodig om je pijn te beleven en te verwerken, dan zul je weer stap voor stap uit je dal klimmen, je moet wel.
Het feit dat hij al een keer heeft uitgemaakt, weer terug wilde, ging twijfelen en weer bij haar is, dat moet je jezelf niet aandoen, jezelf geen valse hoop geven, want hij heeft het niets voor niets uitgemaakt. Pak je leventje op, wacht niet op hem, en begin met het verwerken van je verdriet, blijf niet in die valse hoop hangen. Als iemand nu al zo twijfelt, aan jullie relatie, aan zichzelf, dan zal jullie relatie nooit een toekomst kunnen hebben. Zoals hij nu doet, jouw valse hoop geven, is niet eerlijk tegenover jou, laat je je inderdaad niet sollen, wees eventjes sterk en kies voor jezelf, dat zal hij niet voor jou doen.

Veel sterkte!

Gr.

Mr Bean