Deze site heeft mijn vorig jaar geholpen op de momenten dat ik het moeilijk had. Ik kon mijn frustraties en verdriet kwijt en daarnaast putte ik veel kracht uit de vele lieve reactie. Waarom nu weer hier terug?

Na het drama wat zich heeft afgespeeld op 2de kerstdag 2010 (zie eerdere blogs) heb ik veel steun gevonden bij een vriend. Al snel bleek dat zijn interesse in mij verder ging dan vriendschap. Ik had moeite me weer open te stellen, maar na maanden van aandacht en liefde van zijn kant besloot ik te kijken of mijn gevoel voor hem ook verder ging dan vriendschap. April vorig jaar hebben we verkering "light" genomen...en langszaam veranderde dat in een hechte relatie. Ik vond het fijn dingen met hem te delen, dingen samen te doen en genoot echt van zijn aanwezigheid. Ik was verliefd!

In september bleek ik zwanger te zijn, geheel onverwachts, want medisch gezien was dat niet meer mogelijk! Een enorme shock dus, voor beiden. En nu...nu is het over tussen ons! Ik snap er niet zoveel van....hij wilde graag nog kinderen, maar op de een of andere manier kan hij het nu niet aan. Dat doet pijn. Iemand die zoveel uit de kast heeft gehaald om mij "binnen te halen", die laat me nu in de steek?!?

Kan het zo zijn dat zijn liefde voor mij over is?

Ik probeer hoop te houden, maar aan de andere kant zegt mijn verstand dat ik respect moet hebben voor mezelf. Sterk zijn en blijven....als iemand niet verder met je wil, dan houdt het op!

En toch, moet ik dan knokken voor deze relatie? Al is het alleen maar voor het kleine meissie wat in mij groeit....

Moeilijk hoor!