Zo, die zit. Ik heb al lang niet meer gehuild, tot vandaag. Komt dat omdat morgen onze jubileum dag zou zijn? Mmm, indirect. Want dat realiseerde ik me vanmorgen ineens wel, maar ik haalde mijn schouders op.
Na het sporten, een bericht op mijn voicemail. Van een hele lieve mevrouw, van een ontzettend leuke B&B. Voelen jullie hem al? Ja, want vorig jaar waren we daar het weekend. Een weekend weg vanwege ons jubileum, door mij geregeld (uiteraard). Mijn ex moest de week ervoor nog onverwachts een week weg, en ik haalde hem op van het station. Dit na een ontzettend emotionele week omdat mijn kat dood was gegaan en ik dus uitkeek naar een knuffel van mijn toenmalige vriendje. Die warmte bleef achteraf gezien weg......
Maar het was toch een goed weekend in een super huisje. Dus spontaan hadden wij voor dit weekend weer geboekt.
Door alle gebeurtenissen van het afgelopen jaar was ik het totaal vergeten. En tijdens het terugbellen van deze mevrouw kwamen ineens de waterlanders.
Het was kennelijk een beetje teveel. Laat hij er maar naartoe gaan met zijn aanstaande.
Maar deze dame reageerde uiterst vriendelijk en begripvol.
Okay, weer doorademen, schouders recht en neus in de wind
Ik heb het nu weer van me afgeschreven. Wat een goede site is dit toch......
Liefs, Panic