Hi Ellen,

Ik weet niet hoelang het al uit is tussen jou en je vriend.
Maar zoals men mij een tijd geleden adviseerde: pas toch op met je hart.

Volgens mij zit je in een faze dat je het accepteert dat het uit is tussen jullie, maar je hebt nog hoop. Je hebt die andere nog niet losgelaten. Het doet je nog teveel als je over hem denkt/praat. Dan komt die krop in je keel en moet je huilen. Da's trouwens helemaal niet erg. Dat hoort bij het proces. Dat is iets wat moet slijten.

Dat slijten kan lang duren. Het hangt er een beetje vanaf hoe je zelf omgaat met die pijn. Praat je er regelmatig met vrienden of familie over? Zie je zijn negatieve kanten ten volle? Kan je het hem allemaal nog vergeven omdat je nog verliefd bent op hem?

Ik adviseer je dat als je hem tegenkomt op het festival, om gewoon op de vlakte te blijven. Geen stortvloed van vragen, geen emotionele toestanden, geen hoop op terug samen zijn. Zorg gewoon dat je er goed uitziet, zeg hem eventueel wel wat je voelt over dat het uit is tussen jullie. En ja, het zal moeilijk zijn hem te zien. Maar hou de trots voor jezelf. Zorg dat hij je niet ziet als een zielig kneusje. Dat heeft niks te maken met het feit dat hij opnieuw iets voor je zou gaan voelen. Het heeft met JOU te maken. Dat je trots niet geschaad wordt. Pijn heb je al genoeg.

Als je behoefte hebt aan nog een gesprek met hem, zeg dat dan die dag dat je hem ziet op het festival. Zeg dat je wil bellen om af te spreken en kies een dag die je goed uitkomt. JIJ bepaalt wanneer. Uit eigen ervaring weet ik wel dat je het best snel doet. Als je er al behoefte aan hebt. Weet wel dat je uit zo een gesprek niet altijd haalt wat je wil. Formuleer voor jezelf heel duidelijk op voorhand wat je nog precies wil vragen (schrijf desnoods op een papiertje dat je in je broekzak hebt, en check als je naar toilet gaat). Verwacht niks! Bereid je voor om na zo een gesprek weer een paar dagen zwaar terug te vallen in verdriet. Zorg dat je daar klaar voor bent. Bedenk waar je hem wil zien (bij jou thuis, bij hem thuis, ergens 'neutraal'). Zorg dat je alles wat je nog van hem hebt aan hem teruggeeft. Maak heel duidelijk na afloop dat het na dit gesprek een tijd wordt voor jezelf. Dat je dan geen behoefte hebt om hem te spreken/zien.

Waar ik altijd het meeste aan heb is 'de ander'. Wie is het? Meestal zeggen ze niet dat dat de reden is, uiteindelijk is het meestal juist wel de reden. Daar achter komen, dat je voormalige geliefde een nieuwe vlam heeft, werkt voor mij het best in een ldvd verwerking. Het doet extra pijn, maar alles wordt glashelder.

Ik zou zelf niet teveel vertellen over wat je allemaal voelt van onzekerheden. Die ander kan je er toch niet meer bij helpen. Stel gewoon de vragen duidelijk. Laat hem dingen zeggen. Hoop dat hij dingen zegt die pijn doen.

Het hoort bij loslaten. Je zal die ander toch moeten loslaten. Hoelang dat ook duurt. Hoeveel pijn dat ook kan doen. Maar die ander gaat bij je weg en stelt zijn liefde (vroeg of laat) ter beschikking van een ander. Wat als die ander het weer goed wil maken? Doet die je momenteel niet een beetje teveel pijn om opnieuw te beginnen?

En ja, die stomme tekenen... die horen erbij. Je hoofd probeert er wat van te begrijpen, en wie weet is het niet allemaal toeval, maar dan nog? Dan nog... bescherm dat hart.

Als hij zegt dat hij je nog graag ziet, dan is dan een onderdeel van zijn proces. Hij heeft het vast ook moeilijk met je loslaten. Hij voelt zich vast schuldig.
Met die eerste serieuze relatie heeft hij vast ingezien dat hij inderdaad iemand kan liefhebben. Alleen ben jij dat momenteel niet meer...

En dat wat je schrijft van dat gesprek met een vriend van je, dat bevestig ik bij deze. Een vrouw bedenkt een breuk lang van tevoren (een maand of 3 tot 6). Daardoor heeft ze lang de tijd om afscheid te nemen terwijl je in de relatie zit. Je wordt stillaan vijand in eigen rangen. Alles wat je fout doet en zegt in zo een periode is extra lading om uiteindelijk de definitieve stap te nemen. De kans dat het dan weer goed komt is dan nihil, want de vrouw zal in alles een reden zien dat haar keuze de juiste was.

Mannen kunnen het soms uitmaken omdat ze een keertje twijfelen. Vaak gaat het over veel specifiekere dingen dan bij vrouwen. Vaak zijn het ook echt kinderachtige dingen waar we mee komen. Daarom wordt er vaak pas naderhand goed nagedacht over het totale pakje wat je weggooit. Als een man het uitmaakt heb je veel kans dat hij na een maand of 3 tot 6 weer terugkomt met hangende pootjes. Maar is dat waar je op zit te wachten?

Als je echt nog een antwoord wil op je vragen, zorg dan dat je een gesprek met hem krijgt. Verwacht er niet al te veel van. Verwacht ook dat je niet datgene te horen zal krijgen wat je wil horen.

Zorg goed voor jezelf. Probeer jezelf weer te leren kennen. En de onrust, oh de onrust...
Het kan alleen weer beter met je gaan.
Je bent een prachtmens!

Groet,

Joris