tja alleen

afbeelding van muis

ja ook ik moet ff mijn verhaal kwijt denk ik , sinds 1,5 jaar een relatie met een tien jaar jongere man waar ik heel gelukkig mee ben.Ik heb hem beter leren kennen toen het niet goed ging met me en hij hielp me erdoor heen.Ook vooral met mijn kinderen klikte het goed en langzaam werden we verliefd.Na 6 maanden is hij bij ons komen wonen en heeft een jaar op zijn manier zich ingezet in het gezin.Nu is hij iemand die veel tijd en ruimte nodig heeft voor zijn hobby cq passie de muziek! Ik heb hem die altijd gegeven en stimuleerde het zelfs,vond het ook geweldig wat hij deed. Nu na een jaar samenwonen en na een woorden wisseling heeft hij plotsklaps zijn koffers gepakt en weet het niet meer.Hij worsteld opeens met vragen: was ik wel zo gelukkig,ligt mijn toekomst wel bij jouw,kan ik het wel en nog erger wil ik dit nog wel.Je begrijpt dat de klap hard aan kwam en we hebben nog wel contact gehad en we hebben nog wel geslapen bij elkaar maar het is niet meer zoals het was.Hij heeft een muur om zich heen getrokken waar niet door te komen is,erg frusterend omdat ik het zo zonde vind! Ook mijn kids vinden het erg en snappen er niks van.Hoe kan iemand zo een vader en stimulans wezen in een gezin en dan zomaar alles afkappen? Ik weet dat hij het ook moeilijk heeft,tis eigenlijke een lief en zacht persoon.Nu hebben we afgesproken dat we een maand geen contact hebben in de prive sfeer (tis een collega). Ik hoop dat hij bij ons terug komt op wat voor manier dan ook.We missen hem vreselijk en er is een leegte.Af en toe is het om gek van te worden en zie ik het niet zitten. Hij wil rust en tijd dus ik zal hem dat geven .Ook al sterf je diep van binnen! maar t komt altijd goed

afbeelding van Freespirit

Beste Muis,Moeilijk..heel

Beste Muis,

Moeilijk..heel moeilijk.
Het is ook moeilijk zoiets te kunnen begrijpen en accepteren.
Ik weet niet of het zou helpen om tegen jou te zeggen dat hij 'de passant' was, die je leven binnen wandelde, om jou door die toen moeilijk periode in je leven door te helpen. Er is je iets 'moois' gegeven, en nu wordt het je weer 'afgenomen'..Maar dat is toch met een bedoeling gebeurt. Het heeft je kijk op alles nieuw leven ingeblazen, wat je toen op eigen kracht niet had gelukt denk ik..
En om nu met die nieuwe kijk wederom op eigen benen te staan, is beangstigend. Dat je nu die kracht die je hebt opgedaan zelf moet gaan gebruiken om je gezin te laten draaien zoals het moet, en (nu nog) alleen...ja, dat is een hard gelach. Alles wat je in jezelf heb zitten..je bron..zal je nu aan moeten spreken zonder steun, zonder vangnet...Als van 'boven' het de bedoeling was geweest dat hij 'die ene' was, dan was er nu geen verdriet, maar er liggen duidelijk voor jou 'andere plannen' om uit te voeren. Nu zie je dit niet, omdat het je nu als een blikseminslag getroffen heeft. Maar het heeft je wel in laten zien dat je (weer) in staat was om liefde te voelen, waarvan je dacht die nooit meer te zullen ervaren. Zo zal dat nu ook gaan..en daaruit moet jij putten, hoe moeilijk het ook is.

Wat je schrijft is o,zo waar..Je sterft diep van binnen...(om wederom herboren te worden)
maar hou je heel goed vast aan de gedachte..VERTROUW erop dat ALLES inderdaad goed zal komen...al lijkt het nu nog zo zwart...
Luister naar je diepe innerlijke stem in deze..die weet het..
Ik wens je heel veel kracht toe om dit 'verlies' te kunnen dragen..

Een warme groet, Free Spirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...

afbeelding van muis

lief

hai, wat een lieve reactie.Eigenlijk weet je als je diep naar je eigen stemmetje luisterd het vervolg al wel.Misschien altijd al geweten ook!Waarom wil je als mens er dan niet aan.Zo bang geweest dat het niet zou lukken ook omdat er een leeftijds verschil is en dat niet alleen,de geestelijke bagage is bij mij vele malen groter dan bij hem.Maar ja ! ik weet niks is voor niks in dit leven en vaak ook komt het door onze eigen keuzes die we maken. Ik kies duidelijk niet voor de makkelijke ,,weg,,. Ik vraag me af hoe het dan nu toch weer zover is dat ik een ontzettende pijn voel en een eenzaamheid die ongekend is. heb dit een keer eerder ervaren en ben toen 3 jaar ziek geweest.Ik moet ervoor zorgen dat die les niet voor niks is gebeurd!
Het is moeilijk en ben eigenlijk heel moe,af en toe moe van het leven op zich. groetjes muis