Ik heb mijn 'partner' aangesproken op zijn gedrag.. hij gaf gister aan te willen praten en dit is niet gebeurd.. vanmorgen gaf hij nogmaals aan dat hij eigenlijk had willen praten. Hieronder wat ik heb gezegd..

Praten, ik weet wat je wilt zeggen.. het is je uitstraling waar ik niet van hou, dit gaat in de toekomst misschien niet werken ook al hebben we het leuk samen en vind ik je ook heel leuk en lief en zijn de dingen die je schrijft erg lief… dat zou je gaan zeggen toch? Lees mijn liefdesverklaring die ik je heb gemaild nog een keer door en voel wat ik voor jou voel..

Het kan mij aan mij liggen, maar het valt me op dat op het moment dat ik het heb over ons samen, als in een relatie, een toekomst, of voorstellen aan je vrienden/familie, het samen zijn op eerste kerstdag.. dat ik te dichtbij kom en dat je dan t liefst zo veel mogelijk afstand van mij neemt en dan met redenen om maar niet samen met mij te zijn. Ik heb t al eens eerder licht aangekaart maar heb jij iets van bindings-/verlatingsangst?

Zijn reactie:
Nee je hebt gelijk.. en het is misschien ook niet helemaal eerlijk van me geweest.
De reden dat ik me afstandelijk blijf opstellen komt door de dingen die je zelf al opgeeft en o.a de datingsite.
Ik heb er goed over nagdacht de laatste week en ik denk dat dit alles dat er mede voor heeft gezorgd dat ik denk ik in feite nooit helemaal 100% verliefd ben geweest op je heb kunnen worden omdat er telkens ook wat tussen kwam (ook mede door mij met mijn ex enz) maar met name door de dingen die ik dus heb aankaart. Dit moet je ook niet proberen te weerleggen omdat ik nu dus refereer vanuit me eigen gevoel of me hart.
Daarintegen zie ik ook wel dat je écht voor me wilt gaan op jouw manier en dat je me erg veel aandacht geeft alleen is dat niet genoeg voor mij (geweest) . Ik moet zeggen dat ik je echt heb leren kennen als een warm en hartelijk persoon en dat meen ik uit de grond van me hart. Maar toch is dat niet genoeg (geweest) voor mij en dat heb ik je ook meerdere malen geprobeerd uit te leggen.
Kijk ik kan een klootzak zijn, een lul .. maar ik weet ook dat ik andere dingen te bieden heb wat voor mensen ook aantrekt in mij.
Ik ben vrij zelfstandig (ook al heb ik geen auto , assertief, maar ook zorgzaam en dat weten andere mensen of in dit geval andere vrouwen vaak ook. En dit klinkt arrogant, weet ik maar ik weet ook wel een beetje te bieden en om eerlijk gezegd weet ik vrij goed wat ik (wel) wil en zoek in een relatie. En klaarblijkelijk hoe fijn of gezellig we het ook hebben of we vrijen.. maar helaas lukt het je maar niet om mij ook op dat andere vlak tevreden te stellen .. en dat gaat je ook niet lukken om eerlijk te zijn en ik wil dat niet eens meer. Dat is niet omdat ik geen bindingsangst heb, integendeel.. maar omdat we of ik gewoon andere behoeftes heb ik een relatie. En echt! Ik vind je heel lief en dat ben je ook echt.. maar het is er gewoon nooit zo geweest dat komt niet alleen door jou en ook niet alleen door mij maar door ons beider gedrag. Ik hoop dat ik je het nu echt een beetje heb kunnen uitleggen meid

Later na t werk nog even buiten gesproken waarin hij nogmaals heeft gezegt hoe lief en ik leuk ik wel niet ben, maar dat het gevoel wat ik laat zien, hij ook weet en wat hij ook schrijft wel ziet maar niet genoeg is. Hij geeft mij een kus op mijn wang voordat ik wegga en ik breek.. hij komt terug gelopen en houd nog even mijn arm vast.. Ik heb gevraagd of hij zijn spullen komt halen vanavond. Hij zou mij nog bellen.. ben benieuwd.

Ik ben wie ik ben.. en het geen wat ik geef.. daar zouden de meeste (mannen) een moord voor doen toch? Ik ben radeloos en er gaan allemaal gedachtes door mijn hoofd.. Is hij eerlijk in deze reactie, of heeft hij mij gewoon gebruikt.. was hij uberhaubt wel verliefd op mij.. was er ooit een toekomstperspectief.. ben ik echt zo blind geweest! Waarom doet hij dit.. waarom geeft hij mij nog een kus, waarom pakt hij mij nog vast, waarom zegtie dat hij wil dat ik mij verdrietig voel en benadrukt hij continue dat ik lief en leuk ben? Waarom!!!!!