Beste mensen,

Na zo’n 8 weken geleden mij hier te hebben aangemeld is het voor mij morgen tijd om deze fijne plek achter mij te laten. Het is nu een mooi moment om met mijn gezicht weer naar een positieve toekomst te staan. Sowieso is mijn hele situatie verandert, waardoor ik hier ook niet meer hoor, maar daar kom ik zo op terug...

De afgelopen 8 weken zijn een rollercoaster aan emoties geweest: ik heb gejankt als een aangereden dier, ik heb gevloekt en vervloekt, er zijn dagen geweest die voorbij kropen en ik niks liever wilde dan diep onder de dekens wegduiken en daar vooral blijven, ik ben zo boos geweest dat ik niks anders kon dan de adrenaline er uit rennen... Maar! Het was ook een tijd dat ik nieuwe mensen heb leren kennen, nieuwe contacten heb opgedaan die mij bij blijven voor de rest van mijn leven, contacten die ik ondanks dat mijn ldvd over is ook wil blijven onderhouden. (we hebben heus wel meer met elkaar gemeen dan liefdesverdriet toch?)

Het waren 8 weken die gelukkig niet alleen gedomineerd werden door negatieve dingen maar ook door positieve ervaringen.

Tussen mij en mijn ex gaat het langzaam steeds beter... Ook wij hebben in deze 8 weken veel ontwikkelingen mee gemaakt, dat ging niet altijd zonder slag of stoot en ze waren zeer zeker niet allemaal leuk... Maar er is resultaat: langzaam aan beginnen we weer toe te werken aan een liefdesrelatie.

We leren steeds beter met elkaar om te gaan, we weten allebei nu veel beter wanneer we de een even moeten ‘laten’ of juist er extra aandacht aan moeten geven. We zijn beiden gegroeid de afgelopen weken, ik ben gegroeid. Niet alleen in mijn relatie naar hem toe maar ook met het om gaan van mijn verleden ben ik gegroeid. Mijn nare ervaringen waardoor ik ging overcompenseren heb ik nu steeds meer in balans, ik ben meer emotioneel in balans.... Ook leer ik bij hem steeds meer in te zien dat hij voornamelijk communiceert door middel van zijn acties en handelen; in plaats van steeds te zoeken naar hetgeen wat hij niet zegt wat ik in het verleden te vaak deed zie ik nu wat hij mij duidelijk maakt door middel van zijn handelen. (ik kan er steeds beter mee omgaan dat hij geen prater is.)

We doen het rustig aan, we geven elkaar de tijd en ruimte om elkaar eigenlijk weer opnieuw te ontdekken. En of het voor de langere termijn echt gaat werken, weet niemand.... Voor nu zijn wij in elk geval blij dat we langzaam aan elkaar weer aan het vinden zijn.

Ik wens iedereen het allerbeste toe, veel geluk en een prachtig leven met uiteraard degene waar nu of later je hart bij ligt.