Zondagavond en morgen is het al drie weken uit. Was gisteravond zo dronken dat ik het niet kon laten om hem te smsen. En zoals dat dan gaat, hij reageerde (uiteraard) niet waarna ik hem nog meer ging smsen. Wrong move. Geen slecht idee om die telefoon van mij in de gracht te gooien. Zijn nummer wissen heeft geen zin, ik weet hem uit mijn hoofd. Damn my memory. Ik slaap wel beter nu en probeer ook weer een beetje te eten, want ook lichamelijk word ik alsmaar zwakker. Hij heeft deze week vakantie en ik vraag me af wat hij allemaal gaat doen. Ik zou zo graag op de fiets stappen en voor zijn deur gaan staan. Maar wat haalt het uit? Nou ja, in die zin, ik zou dan weer seks met hem hebben en me daarna nog rotter voelen. Ik sprak hem op de msn gisteren en hij zei dat hij nog wel verliefd is, maar dat we nu gewoon even los van elkaar moeten zijn. Ik word boos als hij zegt dat we nu allebei gewoon ons eigen ding moeten doen. Alsof dit een keus van ons samen was! Speak for yourself denk ik. Ik had gisteren een lijstje gemaakt met vervelende trekjes aan hem. ik kwam een aardig eind maar mijn eindconclusie was dat ik nog steeds zielsveel van hem houdt en alles ervoor over zou hebben om hem weer in mijn leven te voelen. Slappe trut ben ik.