Tja ik had een half jaar een vriend, hij vertelde me dat zijn relatie over was, hij zocht een huis voor zichzelf en zijn vrouw wilde er niet aan geloven zei hij. Hij sliep op de bank of bij zijn dochter en kwam af en toe langs. We hadden intensief sms contact, bellen, langskomen, praten, dromen over later, lachen, soms vrijen niet eens elke keer, totaal over onze oren verliefd waren we. Vorige week werden we betrapt door zijn vrouw terwijl we wat zaten te drinken in de kroeg. Ze is helemaal door het lint gegaan, ze sloeg mij, ging met bar krukken gooien, schelden, schreeuwen totaal hysterisch werd ze. (ik snap het wel hoor daar niet van) en ze vroeg aan mij hebben jullie iets? Ik keek hem aan en zei moet ik het zeggen? Hij zei ja, dus ik vertelde haar ja we hebben iets. Hij is met mij mee naar huis gegaan en we waren dolblij dat de kogel door de kerk was, hij gaf toe dat hij de kracht zelf nooit gehad zou hebben om er een daadwerkelijk eind aan te maken met haar, en was opgelucht dat het hierdoor nu zo gelopen was dat hij eindelijk bij mij kon zijn. Iedereen was dol gelukkig, zijn kinderen die er al vanaf wisten, mijn kind, mijn familie die hem al hadden ontmoet kortom één groot feest. Het heeft 4 dagen geduurd. Ik werd door haar gebeld of ze even met me kon praten hoe het nou zo gelopen was en ik heb alles eerlijk verteld, en ook dat ik me schuldig voelde tegenover haar, dat we gewoon hadden moeten wachten totdat hij daadwerkelijk op zich zelf woonde en dan pas wat hadden moeten beginnen, en dat ik haar verdriet heel erg vond en snapte hoe kwaad ze op me was. Het was een volwassen gesprek en ik hing opgelucht op dat we het toch op deze manier hadden kunnen afsluiten. Ik beld hem op en vertelde wat er gezegd was en hoe en wat en hij zei oke dat heb je goed gedaan. Ik zie je vanmiddag dan ga ik lekker voor je koken lieve schat tot later. Een paar uur later belde ze weer of ze langs mocht komen als ik klaar was met werken, ik dacht jeetje wat moet ik hier mee maar zei oke kom maar langs. Ze kwam binnen en zei ik heb hier je sleutel terug, ik kom zijn kleding ophalen want hij komt bij mij terug, ik laat hem niet gaan. Ik was totaal geschokt en zei dat wil ik van hemzelf horen, dus ze belde hem op en zei ik heb hier iemand voor je en gaf de telefoon aan mij, ik zei hallo? en hij hing op.
Ik heb tot nu nog steeds niets meer gehoord, ik ben helemaal kapot en verward en in shock, zo behandel je iemand toch niet? We zouden gaan trouwen, ik was de vrouw waar hij van hield, met mij wilde hij oud worden nou ja alles wat je horen wilt. En dan zo een eind zonder verklaring van zijn kant, gewoon spoorloos verdwenen......... ik kan dit niet verwerken ik denk dat ik knettergek word!