Ik heb een destructieve relatie gehad van 22 jaar
Het verwerkingsproces was pijnlijk heftig en heb hulp gehad van een therapeute.
Heb mezelf en mijn ex vergeven
Kan nu in alles voelen dat ik dankbaar ben dat deze relatie beeindigd is.

Ik vluchtte heel snel naar een lieve vriend die tijdens mijn huwelijk er ook altijd was als ik me rot voelde. Dan voelde ik me weer opgeladen en kon ik weer verder. We kregen een relatie en iedere keer ging ik weg en kwam ik weer terug als ik me rot voelde.
Hij ving me altijd op.

Toen leerde ik een andere man kennen en was verliefd of dacht ik dat, dat bleek een leugenaar te zijn. zie mijn vorige blok.

En ik ben weer naar die lieve vriend gevlucht.

De trigger van vernedering daar vlucht ik voor.
Ook al zie ik dat ik meer waard ben, toch vlucht ik.
Zoals Torn heel mooi zei tegen mij het is een keuze.g
Bij die lieve man voel ik me gezien gewaardeerd en erkent.
Maar wat die ook deed was me claimen en dat verstikte me.
Ik kon niet anders dan weggaan.
Hij zei dat het aan mij lag en ik geloofde dat altijd.

Nu ik dat zag en het deelde is hij in een psychose geschoten.
Daar ben ik van geschokken, en weet nu dat ik hem moet loslaten.
Is dit een onbewust manier om weer te claimen?
Mijn neiging is naar hem toe gaan want hij was er toch ook altijd voor mij en mijn intuitie zegt niet doen.

Ik wil een gelijkwaardige relatie. en geef toe dat ik er nog niet aan toe ben.

Ik neem een relatie sabbitical om nog meer van mezelf te gaan houden. en daar voorlopig bij blijven.
Ik ga volgende maand op vakantie en wil daarna weer gaan werken. ik wil me eerst focussen op mijn eigen basis.
Geen bevestiging zoeken in een relatie maar in mezelf.
En ik heb al flinke stappen gezet.

Ik wil groeien en wil dat vlucht en ren gedrag van mezelf onderzoeken, als er pijn zit wil ik die welkom heten maar ik zie het nu nog niet.

Mariah.