lieve mensen die dit lezen,

Ik wil jullie bedanken voor jullie positieve reacties en steun. Dat jullie mijn schrijven zo waarderen gaf me weer een beetje goed gevoel over mezelf. Ik ben geen schrijver of redacteur voor mijn vak, maar ik merk dat ik daar wel steeds meer mee bezig ben, omdat het inde loop der jaren steeds mijn sterkste punt is gebleken en ik me er thuis en gelukkig in voel.
Ik was er al erg mee bezig op het eind van de relatie met mijn ex, maar zij maakte mij nerveus omdat ze alleen maar om geld gaf; ze wilde dat ik beter ging verdienen, dat vond ze het belangrijkst. Het liefst zo snel mogelijk omdat zij zoveel wilde dat geld kost. Ik heb altijd nogal 'vrij' geleefd en dan ben je niet zo gericht op de materiële zaken. Ik ben het belang ervan wel meer in gaan zien, ook uit mezelf (niet alleen door haar) maar ik voel me snel opgejaagd en ben veel onzekerder dan ik overkom.

Momenteel gaat het erg slecht met me. Ik heb me er al heel lang tegen verzet, maar kies nu toch (al is het maar een hulpmiddel en hopelijk tijdelijk) voor een anti-depressiva om te voorkomen dat ik vast blijf lopen in mijn denkkringetjes en wanhoopsgedachten.

Ik wilde iets van me laten horen en vragen : zijn jullie daar nog? Ik ken jullie niet, ik weet alleen dat jullie allemaal de pijn kennen die alles onder je vandaan trekt. Ik wil graag weer wat gaan schrijven voor deze maand april. Maar ik kan het nog even niet.

Ik ben dankbaar te kunnen delen,

liefs
Louise