Gatver ik zit zojuist een paar uurtjes op dit blog. Allemaal heel mooi wat iedereen schrijft en sommige positieve en negatieve verhalen. Maar dan lijkt dat van mij ineens wat minder erg.
Maar wat verstaat men eigenlijk onder "minder erg..". Voor mij is "erg" genoeg dat ik op dit moment met 'n kop koffie voor de tv kon zitten samen met iemand waar ik al mijn leven en liefde voor heb gegeven. Helaas is dit niet het geval en zit ik heel sneu op de computer blogs te lezen, muziek te luisteren en voor de zoveelste keer die mooie foto's van ons samen van een paar weken terug te bekijken.
En ja hoor de eerste tranen rollen weer over m'n wangen. Dit is gewoon absurt. Dat ik na 3 weken nogsteeds dat gemis voel. Nee het is zeker niet minder geworden. Het word alleen maar meer en waarom? Waarom kan ik niet gewoon voor mezelf zeggen het is goed zo laat het gewoon..
Ik heb de hoop dat het weer goedkomt. Nu niet, maar over een tijdje als we er allebei weer klaar voor zijn. Niet omdat ik dat persé wil maar omdat ik het voel. Maargoed mijn gevoel kan het ook mis hebben.. Ach wat maakt het ook uit, gekwetst ben ik toch al.

Ik zeg niet snel meer, we zien wel. Maar toch op dit moment zeg ik toch wel, we zien wel. Misschien geeft het me nog een sprankje hoop. We shall see.