Hallo,

Mijn naam is Erik en woon in Noord Holland.

5 jaar geleden was er een nieuwe vrouwelijke collega op een andere afdeling begonnen. Bij eerste kennismaking voelden we ons wat ongemakkelijk, waarom zal later blijken. Ik vond het al vanaf het begin een leuke dame en denk dat dit ook wederzijds was.

We raakten regelmatig aan de praat en gingen tussen de middag regelmatig een rondje lopen (al dan niet met collega's). Er zat spanning in de lucht, maar durfden niets te ondernemen doordat we beiden een relatie hadden en zij ook nog een dochtertje.

Tijdens een borrel van het werk konden we niet uit elkaars buurt blijven. De spanning werd opgevoerd en na de borrel zijn we met elkaar naar bed geweest. Uiteraard kan ik jullie reactie nu wel raden.....terecht overigens. Maar ik schrijft dit niet om neergesabeld te worden...Dat het fout is geweest weten we maar al te goed.

De jaren daarna bleef de spanning, maar hebben hier afgezien van een zoentje geen intiem gehoor meer aangegeven. Haar relatie raakte afgelopen februari uit en dat deed de spanning weer toenemen. Mijn relatie zat ook niet lekker meer (mede hierdoor). In mei van dit jaar ben ik er even tussenuit geweest om na te denken. Ik was verliefd om mijn collega en niet zo'n beetje ook. De angst, onzekerheid (over de toekomst) en het feit dat ik mijn huidige relatie na 10 jaar niet zomaar wilde beeindiging deden mij besluiten om met mijn vriendin door te gaan en zelfs in relatie therapie te gaan. Mijn collega kreeg ik maar niet uit mijn kop, zodat ik niet eerlijk was tegenover alle betrokkenen. Ik ben met mijn vriendin op vakantie geweest. Leuk, maar niet meer dan dat. Ik wilde samen met mijn collega verder, maar weer die angst en het verstand hielden met tegen.

Ik ben niet iemand die zijn gevoel volgt, ik neem eerder een besluit met mijn verstand. Dom!

1,5 maand geleden was ik bij de betreffende collega om haar niewe woning te bewonderen. De spanning hing weer in de lucht en we raakten weer met elkaar naar bed. Op dat moment was ik zo ver om mijn relatie te beeindigen.....ik wilde niet meer liegen en mijn vriendin pijn doen.

4 dagen later besloot mijn collega al het contact wat we hadden te verbreken. Ik heb liefdesverdriet, wat totaal niet eerlijk is, maar wel pijn doet. Sindsdien is er geen contact meer geweest tussen mijn collega en mij....

Uiteraard zal ik nu reacties krijgen van klootzak, lul, eigen schuld etc.....Allemaal terecht, maar wees eerlijk hoeveel mensen gaan er tegenwoordig niet vreemd? Nee, hiermee praat ik mijn daden zeker niet goed. Ik verdien dan ook zeker geen standbeeld.....eerder een schandpaal.