Na 4 jaar heeft mijn vriendin er een punt achtergezet. 4 jaar lang hadden we een geheime relatie naast onze partners. In januari is ze om mij gescheiden ( haar partner kon het niet meer trekken) en konden wij verder gaan om ons leven op te bouwen.
Maar ik heb zo getwijfeld om mijn partner los te laten om de de kinderen (10 en 12), ik kon de stap maar niet zetten.
Vanaf de zomer ben ik intensief gaan praten met diverse vrienden en collega's van volg ik mijn hart of mijn verstand.
Ik heb constant voor mijn verstand gekozen, nu zij er een punt achter heeft gezet weet ik dat ik mijn hart had moeten volgen.
Nu is er een leegte van hier naar tokio, voorheen zaten we ieder momont van de dag aan de telefoon of sms. Als zei naar het werk reed belde ik haar op tot dat ze naar binnen ging, in alle pauze's zaten wa aan de telefoon en tussen door sms, 3 x in de week nam ik ik 2 uur verlof om bij haar te kunnen zijn. in de weekend zagen we elkaar in de kroeg of gingen we samen mototrijden. Stiekum een weekend weg om samen te kunnen slapen. en nu..... het ios over , stilte onverdraagbare pijn van binnen en onrust in mijn hoofd.
Stiekum hoop ik dat ze zich bedenkt, al klonk ze wel heel stellig.

Ieder moment van de dag kijk ik of er een sms is, een hyves of facebook bericht maar alles wat er is is stilte en de onrust word maar groter.

Op het werk is er niet veel afleiding en schiet het maar niet op.

Nu , nu het voorbij is weet ik het heel zeker, ik had mijn hart moeten volgen, ondanks alles wat nog op ons af zou komen.

Dank je wel voor het lezen, het opschrijven van dit verhaal gaf in ieder geval weer even rust