hey meissie. aller eerst wil ik je vertellen dat ik je heel dapper vind, dat je het opschrijft. ik heb hetzelfde! ik kan het niet opschrijven ik kom wel altijd ander verhalen hier te lezen en mensen te steunen maar zelf schrijf ik mijn verhaal niet op. ik heb dit ook, precies het zelfde verhaal, ik hing aan zn nek, en iedere dag word het erger tot het mis liep. het is ook nooit mijn bedoeling geweest om het zo ver te laten komen met hem, maar iedere dag maakte ik het er zelf naar, steeds en steeds meer en meer en meer...... ik wist dat het niet goed was, maar god ik hou zoveel van hem, hij was mijn alles, is hij nog steeds. ik wilde gelukkig met hem zijn, en dat was ik, tot de glas bij hem vol was, laat ik het zo zeggen. mannen hebben hun vrijheid nodig, ik weet het heel goed, maar toch heb ik die ruimte niet gegeven, toch heb ik aan zijn nek gehangen en zelf alles kapot gemaakt.
ik weet niet zo goed hoe ik jou adviseren moet, omdat ik het zelf ook heb. maar misschien kunnen we aan elkaar ons verhalen kwijt raken. als je wilt kunnen we dat ook wel per email doen, ik weet hoe je je voelt en wat er door je heen gaat, en vooral omdart je weet dat je het aan jezelf te danken hebt is het aller ergst. na alles zijn ze er toch nog voor ons, en dat is heel fijn, maar misschien maakt dat het ook niet zo makkelijk voor ons. ik weet het niet, ik weet een ding wel dat het niet zomaar over gaat. maar ooit zullen we hier om lachen, hoop ik! nou meid, ik wens je veel succes en als je me nodig hebt kun je altijd een berichtje schrijven, hoop dat we iets aan elkaar hebben. sterkte....