T-splitsing van gevoel

afbeelding van ChristaW

Ik vind het moeilijk om te schrijven deze keer... heb het gevoel dat mijn verhaal hier wellicht niet helemaal thuis hoort en toch ook weer wel.

Sinds mijn laatste blog is mijn ex alleen maar bezig geweest met mij overtuigen dat hij spijt heeft en dat hij een grote fout gemaakt heeft. Voor velen die het net een maand uit hebben een droom wellicht. Ik krijg sms op sms, kleine verassingen en lange betuigingen hoe stom hij is geweest. Daarnaast heeft hij een afspraak gemaakt om eens met iemand te praten over zijn omgang met emoties.

Ik houd het nog steeds af...We hebben contact maar dat is het ook. Mijn angst en mijn pijn zijn te groot. Ja ik houd van hem, ja ik mis hem en ja ik denk dag en nacht aan hem. Maar... ik houd ook van mij en wil doen wat het beste voor mij is.

Eerlijk is eerlijk, onze relatie was goed totdat dit gebeurde. Totdat hij bleek te vluchten wanneer hij het emotioneel niet meer aankon. Maar zoek ik dat in een partner.. zoek ik, die altijd tot het bittere eind doorvecht voor ieman, een persoon die mij in de steek heeft gelaten? Een gat in mij heeft geslagen die bij lange na nog niet heel is?

Ik zit in tweestrijd.. mijn liefde voor hem en mijn liefde voor mij. Ik ben blij dat hij hulp zoekt. Denk dat het een goede stap is maar is dat voldoende om weer een relatie aan te durven?

Ergens voel ik me schuldig omdat ik nu wellicht in een sitatie zit die anderen van jullie wellicht heel eenvoudig zouden vinden.. maar ik kom er niet zo goed uit. Ik lees de verhalen over de kracht die sommigen hebben om door te gaan en gevoelens van bewondering borrelen in me op.

Toch twijfel ik.. is het mijn trots die zegt.. zie je ik kan wel zonder je. Is het mijn angst die zegt, liever alleen dan het risico te lopen me nogmaals door jou te laten kwetsen, of is het mijn hart die zegt, ik houd van je, je hebt een fout gemaakt maar ik vergeef het je.

liefs

afbeelding van JT

@Christa

In elk geval noem je je titel "T-splitsing". Dit is nou wat bedoeld wordt met je bent op de juiste weg! Welke kant je opgaat? Links, rechts? Dat bepaal alleen jij.

Vergeven is sowieso in mijn ogen iets wat iedereen zou moeten doen, mits fout echt absurd is. Maar een fout vergeven betekend niet per definitie dat de fout nooit meer gemaakt wordt. Ik vind wel respect voor je ex, dat hij uit ZICHzelf die hulp is gaan zoeken. Dit is ook wat ik steeds bedoel met zie die ex nou eens niet als grote boosdoener, ook hij/zij, hebben het vaak erg moeilijk met de situatie, krijgen ook spijt, komen ook tot inkeer, hebben ook pijn.

Ligt volledig aan jezelf welke weg je nu kiest. Eigenlijk zeg je het zelf al in je blog. En eigenlijk zie je het zelf volgens mij ook prima. Succes in het bepalen van je richting.

afbeelding van Clash1979

@JT @Crista

Ik sluit mij volledig bij de reactie van JT aan.

Het is idd compleet jou eigen besluit wat te doen.
Het afwegen is het moeilijkst.
Je hart volgen is vaak het eenvoudigst. Maar is je hoofd het er mee eens!?
Dit zul je eerst zeker moeten weten! Dan pas kun je ook gelukkig worden.

Succes!

afbeelding van JT

@Clash

Je hart volgen is zeker goed, maar alleen als deze "heel" is. De meesten van ons hier zullen niet ontkennen dat hun hart gebroken, versteend, bebloed, kapot, gescheurd, van hout, opengereten, verwoest of zelfs helemaal even weg is.
Als je dan je hart volgt linea recta zonder er ook goed over na te denken, ben ik zelf benieuwd of dit een goede beslissing zal zijn. Juist is hij zeker wel, want het is jou keuze, JOU eigen beslissing op dat moment, maar misschien beter als je hart weer heel is. De wereld vertekend een beetje door de pijn.

Simpel beeldspraakje: als je ogen goed zijn, ga jij dan autorijden met een -4 bril op? Waarschijnlijk gaat het best, maar er is een veel grotere kans op een ongeluk!

afbeelding van Clash1979

@JT

Je hebt helemaal gelijk!

Kon het niet beter zeggen.

afbeelding van ChristaW

@clash en JT

Ik zie iets in beide... denk dat het goed is dat de beslissing die een ieder van ons maakt gemaakt wordt om de juiste redenen. Dat vind ik zowel in mijn hart als met mijn hoofd maar is met een gebroken hart soms lastiger.

afbeelding van bvdh28

ik zou echt je gevoel

ik zou echt je gevoel volgen.ik zit het zelfde als je ex .ik ben genoeg door mijn ex gewaarschuwd dat ik hulp moest gaan zoeken voor het soort van zelfde probleem als je ex alleen wilden ik het niet zien.tot ik op een dag haar na 15 jaar kwijtraakte 7 maanden geleden .ik ben toen wel hulp gaan zoeken en mij er voor de volle 100 % in gaan storten.
ik ben nu mijn ex als partner kwijt en leef gescheiden van me kinderen maar ik ben hierdoor wel anders in het leven gaan staan en heb er hard aan gewerkt.daarom veel respeckt na je ex toe ik weet waar je in terecht komt.
en jou snap ik zeker mijn ex heeft er voor gekozen niet verder te durven met me en heeft geen vertrouwen in me dat kost veel tijd om dit terug te winnen in die tussen tijd werk ik aan mezelf en zie ik wel wat het brengt.
alleen kan ik mijn ex niet overtuigen dat ook zij hulp moet zoeken ze moet het echt nog verwerken dat ik er zoveel pijn heb gedaan.ik heb het zelfde gedaan als jouw ex alles op alles gezet om haar terug te winnen alleen is het voor mij te laat ik duwde haar alleen maar verder weg.als jouw ex net zo hard aan zich zelf werkt als ik heb gedaan verdiend hij een 2e kans zou ik zeggen al heb ik die niet gekregen .maar laat hem eerst aan hem zelf werken.
gr

afbeelding van Lief30

Het is heel goed dat je

Het is heel goed dat je bewust omgaat met alles wat dit met je doet en denkt nu. Dat betekend dat je bij jezelf probeert te blijven ook in dit proces.

En nee ik denk niet dat iedereen hier deze situatie makkelijk zouden vinden en gewoon terug zouden gaan naar de ex. Het verlangen naar de goede en mooie tijden vertroebelen de werkelijkheid vaak enorm. Hierdoor roepen we vooral in de eerste maanden/weken dat we hem/haar terugwillen. Maar als de situatie zich werkelijk voordoet...tja....dan wordt het opeens wel heel reel. En die situatie is inderdaad niet zo rooskleurig als "wij" met onze gebroken hartjes ons voorstellen. Geen slowmotion in elkaars armen vliegen terwijl er roosblaadjes in de lucht zweven...

Nee.

Er zijn gekwetsde zielen, gebroken dromen, deuken in vertrouwen, angsten voor de toekomst en herhaling voor de situatie etc etc etc.

Maar er is ook liefde. Het is nu aan jullie om te kijken of die genoeg aanwezig is om aan al die obstakels te werken die nu voor jullie liggen. Want er valt niet te ontkennen of je nou alleen of samen verder gaat geldt:

"Er is werk aan de winkel!"

Heel veel sterkte meid!

Knuff

afbeelding van JT

Je snapt 'm!

Inderdaad zoals je zegt de makkelijke weg van direct terug, rozengeur maneschijn en een lauwwarme zure wijn...Want dat zure gevoel zit er nog. Het is inderdaad geen filmscène, waarbij uiteraard in slow motion alles op z'n plaats valt en in een klap de hele breuk vergeten is. BAM: romantisch deuntje rozenbladeren erbij en de wereld gaat weer verder. Daar waar hij gebleven was...Er veranderd in essentie dus helemaal niks.

Je zult altijd eerst jezelf tot een zo stabiel mogelijk punt geheeld moeten hebben. Als je hart geen (of bijna geen) pijn meer voelt, geen angst, geen wantrouwen, dan pas is het hele plaatje enigszins levensvatbaar.

En dat kost tijd. En werken aan jezelf. En dat is moeilijk. Maar uiteindelijk zal dit een heel stuk beter smaken in het eind. Zie het als wijn. De goedkope uit 2010 in een pak smaakt prima, mierzoet, fruitige afdronk, maar oh, de koppijn een dag later. Doe dan toch maar die langzaam gerijpte uit 2007. Daar is aan "gewerkt" en dat proef je.En het scheelt je een boel paracetamol de dag erna!

afbeelding van ChristaW

idd werk aan de winkel

Werken wordt het zeker, dat besef ik me. Daarom heb ik ook besloten zelf ook met iemand te gaan praten over de dingen waar ik tegenaan loop in mijn relatie. Ongeacht of mijn ex en ik wel of niet bij elkaar komen hebben we beiden nog een stukje groeien te doen.

Hoewel ik gekwetst ben en boos besef ik mij ook dat hetgeen hij gedaan heeft niet komt omdat hij een slecht of vervelend mens is. Hij is mens... iemand met een achtergrond met een opvoeding, die geweldige dingen doet en ja soms ook stomme.

Ik weet nog steeds niet of ik links of rechts af moet... wellicht moet ik eerst nog een stukje rechtdoor voordat ik af moet zelfs maar ik hoop aan het einde van de weg de beslissing te kunnen maken.. met overtuiging.

afbeelding van JT

Goed bezig

Petje af, heel erg goed bezig Christa. Besef lijkt er in te zitten bij je geweldig!
Erg mooi ook hoe je niet hem nu de kaart toespeelt. Vind mooi dat je zo naar je ex (naar woord, bah) kan kijken. Dit is respectvol naar hem toe, maar vooral ook naar jezelf (denkertje, maar je vat 'm wel).
Enige vraag, einde van de weg? Er is geen einde aan de weg! De weg gaat altijd door. Never nooit niet stilstaan! De beslissing ligt op de weg, net als vele beslissingen meer wat verder op de weg. Je gaat eens links, je gaat eens rechts, maar de weg blijft altijd doorgaan. En trust me, de beslissing ga je wel maken. Met overtuiging! Goed bezig!

afbeelding van JoyAndPain

Moeilijk moeilijk moeilijk...

Ik kan het mij zo goed voorstellen...
En het punt is natuurlijk ook zo, wat iemand een keer doet kan hij ook een tweede keer doen, en dan gaat het een stuk makkelijker Verdrietig
Aan de andere kant, hij werkt er aan en dat is een supergrote stap...
Maar genoeg over hem want wat voor jou belangrijk is , is niet wat hij doet, maar wat goed voor jou is.
En dat dat nog niet duidelijk genoeg is, kan ik me alleen maar voorstellen.
Tuurlijk zou ik ergens ook in jouw situatie willen zitten, maar ik weet dat dit niet zou gebeuren, maar toch als...
Tja ik ben bang dat ik met dezelfde dilemma's zou zitten ( trouwens been there done that...)
Het enige advies wat ik je zou kunnen geven is hetgene wat je al doet, eerst helemaal voor jezelf gaan.
Laat hem eerst maar aan zichzelf werken, werken met een peut is niet een wondermiddel waar je binnen een paar weken compleet genezen ben, gebruik de tijd die hij nodig heeft om dit op te lossen voor jezelf ( wat je al doet)\
Los je eigen issues op, verzorg je pijn en op zo'n manier dat wat er tussen jullie gebeurt niet meer tussen jullie staat.
Pas dan kan je elkaar weer in de ogen kijken en beslissen of jullie nog een tweede kans waard zijn.
Dan begin je ook weer "clean" en staat de oude pijn niet tussen jullie in, want een ding kan ik je op een briefje geven, doe je het niet dan komt met elke ruzie het weer boven water als een stinkend lijk.

Ik hoop dat jij krijgt wat je waard bent, en wat jou gelukkig maakt!
Hugs!

afbeelding van ChristaW

@joyandpain

Wat een lieve reactie dank je. We zijn inmiddels een paar dagen verder en hij heeft zijn eeste sessie erop zitten. Die van mij staat volgende week. Er wordt dus druk gewerkt. Het contact is voorzichtig maar positief... we praten over gevoel en angsten zonder verwijten.

Ik weet nog niet waar het naar toe gaat maar probeer idd aan mijzelf te werken en te leven in het nu, vanuit hoop en niet vanuit angst waar ik zo goed in ben. Maar mijn hemel wat moet er nog hard gewerkt worden, in ieder geval aan mijzelf.

dank je nogmaals voor je reactie.. dikke knuffel terug.

afbeelding van JoyAndPain

@Christa

Fijn om dat te horen!
ik hoop van harte dat het allemaal goed gaat komen tussen jullie...in ieder geval zijn de eerste tekenen positief!
Laat hem zijn ding maar doen en jij de jouwe en dan ga je langzamerhand wel zien waar het schip strand.
Goed joh dat je een peut in de arm genomen hebt
Ik kan niet anders zeggen dat het mij toen erg geholpen heeft ( was toen om over mijn ex heen te komen en patronen te veranderen in mijn leven)
Helaas is mijn laatste relatie ook mislukt ( kans was al 50-50) maar ik merk wel dat ik veel sterker inmijn schoenen sta en al doet het pijn, ik wel veel meer bezig ben met mij, en wat goed is voor mij!
Ik hoop dat jij er strakjes ook zo tegenaan kan kijken en dat je gelukkig wordt, met of zonder hem Glimlach