Hallo allemaal.
Ik vraag me toch af hoe lang liefdesverdriet duurt.
Ik ben nu al 6 maanden verder en ik heb het gevoel dat ik geen stap verder moet.
Daarnaast denk ik dat ik het nog zwaarder krijg als hij straks een nieuwe liefde krijgt. Dan heb ik zoiets van, waarom zij wel en ik niet.
Wat is er mis met mij, waarom kun je niet van mij houden, dat soort dingen vraag ik me af.
We waren 4 jaar bij elkaar en waren verloofd!
Het is alsof ik het nog steeds niet realiseer, elke avond huil ik erom.
En dan zie ik ook nog die kindergezichtjes die papa missen.
Ik ben er kapot van.
Aan de andere kant is het beter dat we uitelkaar zijn want hij is een bordeliner en daar is moeilijk mee te leven, en daarnaast was hij eigenlijk niet eens zo´n hele goede partner en vader, eigenlijk is het een smeerlap, maar waarom ben ik dan zo verdrietig en waarom mis ik hem zo.
Ik snap echt helemaal niets van mezelf!
Iedereen om me heen vind hem een klootzak en zijn blij dat ik van hem af ben, maar waarom doet het mij zo zeer?
Wat kan het leven toch moeilijk zijn.
Je hebt met diegene vier jaar
Je hebt met diegene vier jaar gedeeld en dat vergeet je niet zomaar! Dat kost tijd om dit te verwerken neem die tijd voor jezelf! Verwen jezelf ook al is het maar iets kleins! Want normaal kreeg je aandacht van een ander die deed kleine dingen waardoor je je bijzonder voelde! Nu moet je dat voor jezelf doen! Want je bent bijzonder! Iedereen is dat! Vergeet dat niet! Dus ben er voor jezelf want jij bent de enige die weet hoe het voelt voor jou!
En misschien duurt nog wel even voor dat je dit verwerkt heb! Maar neem er de tijd voor probeer jezelf niet te haasten! En weet je kan hier alleen maar sterker uit komen!
@stuk
Hey
Ik herken me wel n beetje in jouw verhaal, ook 4 jaar samen gewoond, nu 6 maand verder... Hij was inderdaad soms n echte kl**tzak en iedereen is opgelucht dat ik bij hem weg ben. En toch... mis ik hem!!! hoe kan dat nu? Ik snap er ook helemaal niets van... Willen we steeds iets wat we niet kunnen krijgen? Of is er een andere reden?
In elk geval mag je niet teveel gaan nadenken over "wat heeft zij meer dan mij". Die fase heb ik ook nog gehad, dat betekent dat je jezelf verloren bent in de relatie en dat je nu opnieuw op zoek moet naar jezelf. Dat heeft eigenlijk niks met hem en zijn gevoelens voor jou te maken.
Geef het tijd en probeer om zoveel mogelijk rustig te blijven en t huis uit te gaan. Geloof me, op n dag komt alles weer op zn' pootjes terecht! Sterkte! liefs