Ik heb mijn ex weer gezien, in fact, ik ben nu bij hem thuis, alleen ligt hij nu te slapen. Excuseer mij als ik vreemd typ, ik heb wat glaasjes op. Maar goed, ik voel mij kut. Wij proberen dingen uit te praten, maar het lukt niet echt. Ik hou ontzettend veel van hem, ontzettend. Maar er zitten toch een aantal dingen niet goed. Zoals ik al in eerdere posts heb verteld, gaat hij met een meisje om, en nu zegt hij wel dat hij mij terug wil, maar er zit mij ytoch een hoop dwars. Morgen viert zij haar verjaardag in zijn pand, en ik ben er niet bij, wat zal er gebeuren? Hij blijft volhouden dat hij niets met haar gedaan heeft, wat ik betwijfel, of zij wil hem niet, dat is het enige wat ik denk wat hem ervan weerhoud om niets met haar te beginnen. Want ze heeft opzich geen lelijke kop , maar ze is wel zo'n typische blonde hoer met dunne wenkbrauwen, een bontkraag, uggs, (alle dingen waar ik van walg) maar iets waar vele mannen toch voor vallen om de een of andere manier. Ze werkt bij slamfm, is pitspoes, echt zo'n geilwijf. Vind je het gek dat ik onzeker ben? Ik vind dat soort types echt afschuwelijk, geen klasse, geen stijl, maar toch trekt zij veel mannen aan. Ik vind mijzelf ook niet lelijk, maar ik ben niet iemand die om aandacht smeekt door een laag decolote te dragen mijn haren witblond te verven en weet ik veel, en zij wel. Nu heb ik tegen hem gezegd zolan jij nog contact met haar hebt, heb ik nog contact met anderen, wat best een redelijke kwestie is vind ik. Maar hij vind van niet, want hij maakt zich druk met wie ik dan wel allemaal niet omga. Dus hij is jaloers? Een fijn gegeven vind ik. Maar hij mag niet jaloers zijn, zolang hij contact heeft vind ik. Ik wil voor hem echt alles opgeven, zolang hij moeite voor mij doet, is dat redelijk of niet? Ik weet zelf niet eens waarom ik hem eigenlijk terug wil.. Ik heb een ontiegelijke hekel aan zijn ouders, hij is ook zo anders dan mij in zoveel dingen, normen en waarden enz. Maar toch voel ik deze ongelovelijke aantrekkingskracht tot hem, en kan niemand aan hem tippen. Hij is totaal mijn type niet, ik weet niet eens meer waarom ik ooit iets met hem begonnen ben, maar er is ergens toch een klik. Heel vreemd. Hij houd van andre hazes, nederlandstalige muziek etc, waar ik van walg. Hij heeft over het algemeen iets tegen buitenlanders, tenzij hij zek ent. Hij heeft het iq van een visstick. En ik daar in tegen ben zoooooo het tegen overgestelde, maar waarom hou ik dan toch zoveel van hem? Wat is dat? Wat is die vonk? Dat het toch 3 jaar heeft aangehouden tussen ons? En nog steeds ons bij elkaar trekt, ondanks alle problemen? Ik twijfel geen moment over hoeveel hij van mij houd, want ik weet, ik voel, dat hij dat doet. Maar de problemen, en verschillen die er tussen ons zijn maken het zo ontiegelijk moeilijk. Ik kan makkelijk zeggen dat ik iemand wil met niveau, die hetzelfde denkt en dezelfde muziek smaak heeft, maar maakt diegen hetzelfde gevoel bij mij los? Ik weet het niet.. Ik zit in een knoop, waar ik heel moeilijk uitkom, ik weet niet welke keuze ik moet maken, welke het beste is, welke mij het gelukkigst maakt.. I AM STUCK.