Ik verlang naar je, ongrijpbare mooie vlinder.
Fladderend over je weiden van genot.
Toch mag ik slechts en enkel naar je kijken.
Want al het heerlijke wat wij samen hadden, lijkt kapot.

Ik laat haar de afgelopen dagen vooral met rust en laat al het contact dat er al is van haar afhangen. Dit heeft al geleid tot spontane telefoontjes van haar kant, en gisteravond zomaar spontaan uit het niets een smsje met "Ik geef heel veel om je" met een kusje erbij. Ik stuur altijd zo neutraal mogelijk iets terug maar kan het af en toe echt niet. Gisteravond bijvoorbeeld heb ik terug gestuurd dat ik ook heel veel om haar geef en heb haar succes gewenst met haar tentamens de volgende dag. Ze is overduidelijk niet boos op me en we hebben ook geen ruzie, maar ik merk dat ik het moeilijk vind mijn gevoelens en emoties te verbergen in bepaalde situaties. Het liefst wil ik zeggen dat ik naar haar verlang.. Dat ik haar geur wil ruiken en haar heerlijke lichaam dicht tegen me aan wil drukken.. Het liefst de hele nacht lang met haar zou vrijen en naar haar kijken terwijl ze slaapt.. Maar als ik dat zeg jaag ik haar weg.. Daarom schrijf ik het maar hier van me af.

Ze negeert me niet, zoekt mijn aandacht zelfs op en toch mis ik haar.. Ik mis het fysieke.. Gewoon haar om me heen en genieten van haar hele wezen.