Het is alweer 4 dagen dat het uit is met mij en mijn vriendin. Ik was vooral de eerste 2 dagen kapot en wist niet wat ik moest doen. Haar steeds lastig vallen dat ik ben veranderd dat ik haar terug wil. Haar dingen verwijten en vooral alleen aan de leuke dingen denken.

Dat is de situatie waar in terecht komt met ldvd.

Geloof me, het maakt je alleen maar kapot. Het is gezond om je zo te voelen, maar wees wel realistisch. Het was niet alleen jou fout!

Ik heb veel gelezen over hoe ik er mee om moet gaan vooral hier. Dat is ook een hele grote aanrader. LEZEN! Het houd je bezig. Je ziet wat je voor jezelf kan doen, je gaat het proberen. Je voelt je er niet meteen goed bij. Dat zeker niet. Het gaat erom dat je stappen maakt,

Dat heb ik gelukkig nu gedaan.

Hou je zelf bezig, richt je op je eigen leven. Hou je vooral sterk!

Ik heb me zwak gedragen de eerste dagen. Ik wou haar zo graag terug. Ik liet haar niet rusten. We hebben zoveel mee gemaakt! Hoe kan dat zomaar voorbij zijn?

Zij is degene die het heeft uitgemaakt dus ze was er ookal op voorbereid. Terwijl alles voor mij als een klap kwam. Steeds maar vragen om een tweede kans.

Vooral niet doen mensen. Gun ze de rust. Zij hebben het er ook moeilijk mee gehad. Zij hebben het alleen al eerder gedaan dan jij.

Als je haar echt terug wilt.

Gun jezelf en haar de rust...
Wees niet opdringerig....

Wees voor jezelf duidelijk. Je ex heeft het met je uitgemaakt. Jij niet met diegene. Dat is ook wel kut, maar ze heeft het niets voor niets gedaan.

Enige wat je nog kan doen is hopen dat die gene nog wel iets voor je voelt. Zo ja, dan komen ze terug. Zo nee, dan was je denk ik te opdringerig en heeft het juist de verkeerde effect gehad op je ex.

Bij mij was bij het "we moeten even praten" moment alleen maar ruzie. De twee dagen erna ook. Constant kijken op facebook en whatsapp. Dat maakt jezelf alleen maar gek. Hou er afstand van.

Uiteindelijk was ik een beetje rustiger. Ik heb een avondje met vrienden gezeten en gepraat. Niet zeer over haar maar gewoon even praten over het leven en alles. Wat je normaal doet met je vrienden naast bier drinken of uitgaan. Wees bij de mensen die je echt begrijpen. dus je ECHTE vrienden. niet vrienden waar je gwn mee gaat drinken of lol hebben.

Ik heb dus die avond niets naar haar gestuurd of contact gezocht. Normaal was ik dus diegene. Maar ik kwam thuis en keek op mijn mobiel. Een appje van haar. Heel blij maar wou niet te blij worden.

Rustig gebleven gewoon geantwoord meer niet. Toen merkte ik dat het steeds meer van haar kant kwam. Ze wou weten wat ik had gedaan. Of ik het leuk had enz.

Voelde heel erg goed. En heb uiteindelijk wel gevraagd of ze me even wou zien en dat we even konden wandelen.

Ze vond het goed en kwam naar mij toe. Gewoon lekker wezen wandelen en gaan praten. Het deed me wel pijn. Ik durfde zelfs niet een smeer haar hand vast te pakken of wat dan ook. Uiteindelijk voelde ze het ook dat ik het wel wou maar niet durfde. Ze zei mag wel hoor en gaf me haar hand. Heb me nog nooit zo goed gevoeld.

Ze ging nog even wat bij mij drinken en we alles kwam gewoon weer na boven.

Ik voelde me opeens weer zo goed dat ik me weer ging op fokken. Ik dacht nu kan ik haar wel vragen of we die tweede kans kunnen geven en het even een pauze noemen. Nee hoor, het was nog te vroeg ze had het niets voor niets uitgemaakt. Maar waarom voelde het dan zo goed? Jij pakte mijn hand ook gewoon vast en alles.

Ik was weer even de weg kwijt. Weer dikke gesprekken gehad waar je samen niet uit komt, Jij wou de kans maar zij wou nog steeds rust.

Tot die avond. Ik had veel gelezen op internet over relatiebreuk, het terugwinnen of het verder gaan.

Ik zei die avond tegen haar,

"Ik wou je nog even weltrusten wensen en ik denk dat je gelijk heb. we moeten ons focussen op onze eigen leven. Ik ga ook weer mijn dingen doen."

smsje terug:

"Dankje jij ook. het is ook beter. wie weet wat de toekomst brengt."

Ik wou haar gewoon laten weten dat ik zo niet verder kon. Dus vervolgde weer kortaf,

"Succes dan met alles en ik hoor nog wel van je"

smsje terug:

"jij ook we verliezen elkaar niet uit het oog."

Vervolgens heb ik haar gewoon laten weten dat ik ook verder wil. Haar laten weten dat ze hier zelf voor heeft gekozen.
Ik wou verder dus jij succes en ik ga ook verder. maar ik zou je niet vergeten dus wees maar niet bang.

Toen kwam het, ik kreeg wat ik wou. Ze uitte haar gevoelens voor mij. DAt ze die nog wel had, en toch wel hoopte dat het goed kwam. Ze liet me duidelijk weten dat ze alle fotos wat ze nog van me had had laten staan. Ze had nu rare gevoelens.

Ik wist nu dat ze nog om me geeft maar dat de situatie en alles nog te vers was om haar te dwingen en haar terug te willen hebben.
ik heb haar vervolgens gwn verteld dat we het even moeten laten.

Daar was ze ook mee eens.

Nu heb ik haar nog steeds niets gestuurd omdat ik haar die rust wil gunnen. En me sterk moet houden. Ze denkt nog aan me dus ik hoor wel van haar als ze het echt niet meer aan kan. We willen natuurlijk weten hoe het met elkaar is en alles nu. Alles is nog gwn te vers. Laat de tijd even voorbij gaan. Wees jezelf en laat zien dat je nog diegene bent waar ze voor is gevallen.

Laat ze denken dat het niet jou keuze was maar die van hun. Zij hebben het uitgemaakt. Dus ga jij ook maar verder met je leven.
Dat brengt je ex betere gevoelens op dan dat je steeds op diegenes zijn lip zit.

Je ex zou nu ook aan de leuke dingen denken. Je ex gaat je ook missen. Zoals jij haar/hem heb gemist. Wij zagen gelijk af van de slechte dingen in de relatie. omdat zij het hebben uitgemaakt.

Zodra je hun ook laat merken dat het ook van hun kant is gekomen en je er eigenlijk ook mee kan leven. Dan komt er bij je ex net als bij jou de goede dingen weer na boven.

Wees sterk en ik hoop jullie misschien wat wijzer heb kunnen maken.