Vandaag was de eerste dag met ldvd. Wat een rollercoaster aan gevoelens en gedachten!

Vanavond naar sportschool geweest. Vlak in de buurt is een tennisvereniging waar M een wedstrijd moest spelen. Dit is wat er gebeurde in mijn hoofd:
- ik ga niet kijken, maar deed het toch (op afstand en M niet gezien)
- wat ben ik toch goed bezig, ik kom hier doorheen!
- luisterend naar Creed, wat een loser is M eigenlijk
- hij weet dat ik hier nu ben, als ik me omdraai staat hij daar
- M is een kind, nooit volwassen geworden
- als ik bij mijn fiets ben, ligt er een briefje
- het klopte eigenlijk helemaal niet, IK had het uit moeten maken!
- als ik thuis kom, staat hij voor de deur om te zeggen dat hij niet zonder me kan!
- allemaal rotzooi nog van hem in huis, doet me niets, ik gooi het weg!
- ik maak een tasje voor hem met de spullen die nog in huis liggen, dan gaan alle fijne momenten weer door hem heen als hij tasje uitpakt
- ik ga reageren op uitnodiging van oude booty call Vanavond nog!
- kan niet, want als M terug komt, zou dat niet meer kloppen
- etc. Enz.

En toen geluisterd naar George Michael, 'I can't make you love me if you don't, I can't make your heart feel something it won't' en moest heel hard huilen...