Hier zit ik dan.... alleen...
Precies vandaag zouden we normaal ons 5 jaar samen zijn vieren. Nu viert verdriet zegen.
De maand begint op zijn einde te lopen.
Wat zou het geven? Gaat ze me gemist hebben?
Heeft ze te tijd gehad om te kunnen uitvissen of er dieper weg, verscholen in haar toch nog gevoelens zitten, die haar vlammetje terug hebben laten groeien?

Ik ben benieuwd. Krijgt "ons" nog een kans?

Ben het weekend toch beter door gekomen dan gedacht. Heb me dan ook wel constant bezig gehouden. Enkel de momenten dat ik in bed lig, en de slaap niet kan vatten door het piekeren, zijn hard.
Enkel een rare aanhoudende druk in de borst streek die blijft me beklemmen.

Niet veel nieuws onder de zon bij mij dus, maar wilde het even van me afschrijven.