Ik moet zeggen, ik had het weer mis. Hij wilde vrienden blijven en zei dat we moesten kappen met sex hebben echt met elkaar om moesten gaan als vrienden. Omdat wanneer wij sex hebben met elkaar de problemen ontstaan. Waarna een dikke discussie ontstond want ik accepteer niet dat hij sex heeft met anderen. Kom op hij is een jongeman van 26 met een hoog libido, als hij dat niet met mij doet doet hij het met anderen punt. Ik heb hem flink duidelijk gemaakt dat we geen vrienden kunnen zijn omdat we dat gewoon niet zijn. Hij geeft meerdere malen aan gevoelens voor me te hebben en er is niemand anders en hij wil ook niemand anders, hij wil alleen geen relatie. Hij is daar echt niet aan toe. Zoals in de vorige blogs beschreven, omgaan met elkaar als een stel maar het geen naam willen geven. Ik weet dat hij ook van mij houdt.
Een paar dagen later appte ik hem dat het me dwars zat, hij vroeg me langs te komen. En ja hoor meneer was toch zo standvastig Geen sex meer. Ik dacht al geloof je t zelf. De vonken sprongen er weer vanaf voor de zoveelste keer. Hierna nog 4 keer bij hem blijven slapen. En nu...
Ik raak in paniek.
Wij hebben iets, iets wat onbeschrijfelijk is. Ik weet dat, hij weet dat ook. Ik denk echt dat hij mijn soulmate is. Ik denk niet dat ik ooit nog iemand zal ontmoeten waarmee ik deze ongelofelijke klik heb. Het is altijd leuk we zijn ongelofelijk op elkaar ingespeeld. Zelfde humor zelfde muzieksmaak zelfde interesses, ga zo maar door. Ik hou van hem, ik wil hem nooit kwijt. Maar geen relatie. Wat is dat dan eigenlijk? Ik ben zn vriendin niet dus hij kan eigenlijk doen en laten wat hij wil. Ik ben ongelukkig. Ongelukkig omdat ik altijd bang ben dat ik hem kwijt raak. Bang dat hij een ander zal ontmoeten of iets dergelijks. Ik ben altijd met hem bezig in mijn hoofd. Sommige dagen denk ik, ik ben zo verlieft op hem ik ben zo blij dat ik nog met hem ben. Andere dagen ga ik eraan onderdoor. Wij zijn geen stel, wij zijn friends with benefits, oke meer dan dat omdat we echt gevoelens hebben.
Ik ben bang, bang dat ik spijt krijg als ik hem laat gaan. Maar is het wel laten gaan.. want ik heb hem niet eens..

Ik ben zo bang, dat wanneer ik hiermee kap. Dat ik hem nog steeds mis. Over zes, zeven of tien jaar. Dat ik misschien met een ander ben maar denk nee, kheb de klik niet dat ik met hem had, ik ben niet zo verlieft op hem als op mn ex, ik mis hem, ik mis hem..

help

groetjes,
Melanie