Ik was al 4 jaar bewust vrijgezel, nouja bewust ik ben 4 jaar niet verliefd geweest, totdat ik haar zag. In 1 oogopslag bam! We werden voorgesteld en ik kon nog net mijn naam zeggen en was het liefst daarna meteen op de loop gegaan. Een paar dagen later nodigde ze me uit voor facebook en gingen we chatten. Op facebook vond ik het al super met haar en later gingen we eten, op stap en gezellig op de bank zitten, ik durfde haar niet eens out of the blue te kussen terwijl ik daar normaal geen moeite mee heb.

We zaten als we niet bij elkaar waren dag en nacht te appen, ik zat soms dolblij thuis in mijn eentje op de bank te lachen door die prachtige teksten.

Later veel samen bij mij en bij haar thuis waar ook haar zoontje bij was, ik vind/vond het zoontje fantastisch maar dat vind zij niet als ik het zo allemaal terug bekijk. En heb een hele mooie tijd gehad, maar ergens kreeg ik soms een vreemd gevoel van de mooie woorden die je zei, mooie woorden die ik graag wilde horen.

Ik ben 28 en heb nog nooit achter een vrouw aangezeten op deze manier, meestal komen ze bij mij, maar ik heb voor haar mijn best gedaan, echt mijn best gedaan heb alles gedaan wat ik kon, maarja ik kon haar verleden niet veranderen, ze was vol tegenstrijdigheden, koud en warm ze trok me aan met haar energie maar een dag later stootte ze me nog veel verder af. Ik heb daar best wel veel last van gehad, ook met oog op haar verleden en mischien ook omdat ik haar wilde helpen. Toen ik voor de 3e keer in een week meemoest met haar en haar vriendin was ik teleurgesteld, ik vroeg ben je soms bang voor mij ?Wil je niet alleen zijn met mij, je bent me niks verplicht zei ik tegen haar. Toen zei ze dat ik nooit tussen haar en haar vriendin mocht komen te staan, dat vind ik een lage opmerking want dat zou ik ook nooit willen. Wat was ik verliefd op haar maar zij heeft aandacht nodig als het nou positief of negatief is en het liefst van zoveel mogelijk mensen. Toen ze voor de 3e keer weer aan het twijfelen was aan ons, knaptte er iets bij mij, als zelfs mijn beste niet goed genoeg is dan weet ik het niet meer. Ze sprak de vrijdag vol liefde over mij tegen 2 goede vriendinnen van mij en ze had vertrouwen in de toekomst. En de dag daarna twijfelt ze weer. Ik ben door die voortdurende tegenstrijdigheden mezelf helemaal vergeten. Ik heb het met pijn in mijn hart afgekapt en daar heb ik het bij vlagen moeilijk mee.

Zo hoop dat het niet te warrig is.