He Bah, nou moet ik weer gaan slapen.... Wat is het toch erg om te gaan slapen als je je zoveel verdriet hebt. Het liefste wil ik dat hij nu naar mij toe komt en heerlijk tegen mij aan kruipt. Waarom kan dat nou niet meer??
Eerst over honderdduizend dingen nadenken, waar je toch geen antwoord op hebt....
Ik wil helemaal niet slapen, maar ik ben zo moe. Moe van het nadenken, van het huilen, van al het verdriet...
Waarom heeft hij niet gebeld, een smsje gestuurd of whatever???