Bedankt voor de site ik ga direct even kijken, weer wat leesvoer erbij om lekker de avond door te komen.

Het probleem bij mij is alleen dat ik nu zeg loslaten, maar straks weer zeg vechten en dat schommelt een beetje. Het vechten druk ik wel de kop in want dat maakt meer kapot dan er al kapot is. Dus wat dat betreft overleef ik dat wel.

Dat waakvlammetje herken ik inderdaad ook, hoeveel moeite je ook doet om die te blussen hij zal er altijd zijn. Ik haal nu mijn kracht uit het feit dat echt houden van ook gewoon loslaten betekend. Echte liefde is ongedwongen en is er of is er niet. Al ben ik wel van mening dat ook de liefde vaak een hulpende hand nodig heeft, maar dat is iets om je druk om te maken als je in de relatie zit en niet erna.

LDVD.nl geeft mij in ieder geval veel steun, het is toch fijn je verhaal kwijt te kunnen bij mensen in hetzelfde schuitje. Vandaag mailde en smste ze mij voor een SD kaart die ik nog had van haar telefoon en ik zou hem bij haar door de bus gooien. Helaas was dat er niet van gekomen wegens diverse redenen en 's avonds belde ze mij op met een tweetal vragen. De eerste was wanneer ik het huis uit kon, en de tweede was of ik die SD kaart nog had. Die kaart had ik dus nog en zij vroeg of ik hem langs wou brengen. Ik mocht dan zelf bepalen of ik hem door de bus gooide of hem af gaf, helaas bevind ik me nog in een stadium dat als ik haar kan zien ik dat ook doe tegen willens en wetens in.

Ik er dus langs, vraag haar hoe het gaat en ze schiet in de lach. Geen idee waarom ze moest lachen maar oké even netjes de kaart afgegeven en toen vroeg ze wanneer ik mijn auto (net een nieuwe besteld omdat de relatie goed leek te gaan haha) kreeg. Nou al met al een normaal gesprek, helaas wel een knuffel vanuit mijn kant maar ze weigerde niet en toen PLINK! daar was dat lampje dat dit helemaal niet goed voor me was. Snel naar huis dus.. thuis nog een smsje gestuurd met de vraag of ze zeker was hiervan omdat ik nu alles aan het afzeggen ben om weer terug te verhuizen naar Gelderland (woon momenteel in zuid-holland) en het dan dus echt onomkeerbaar is. Haar antwoord was dat dat al het geval was en dat ze zich niet bedenkt.

Fijn de fout waarvan ik wist dat ik hem moest vermijden toch gemaakt. Weer even een kleine klap in me gezicht maar oke, die overleven we na alles ook wel weer. Vooralsnog is de theorie mij bekend maar maakt de praktijk het ontzettend moeilijk.

Kan ik begrijpen dat je in de war was en half in elkaar zakt
Dit is hard , pff heb het zelfs lastig als ik het las !
weet niet hoe ik zou reageren , maar denk hetzelfde als jij nevertenimmer !!
de vraag is , ja waarom doet ze dit ! toch een teken dat ze toch met jou inzit en de tranen van haar is toch een teken dat het haar nog iets doet !

sterkte maat , en zoals ze zei je bent goed bezig , trek je hieraan omhoog , want je bent goed bezig