zo herkenbaar colarcol, maakt niet uit hoe lang of kort het was, het blijft moeilijk. Ik heb het zelfs in de supermarkt, ik kookte graag lekker voor hem en nu heb ik geen plezier in eten kopen, het koken of het eten. Ook muziek luisteren kan ik niet verdragen, het te wonen in zijn oude buurt. Weten dat hij hier ergens op bezoek was gister en hier niet langsrijdt of langskomt. Ik wil hier het liefste weg, weg van alles, weg van hem.
Ik herken het ook dat je vrienden, hoe lief ze ook voor je zijn, je natuurlijk niet zomaar blij kunnen maken. Het is soms ook moeilijk om een bevriend stel te zien, te denken aan hoe je zelf als stel was en te zien dat zij het wel samen redden.
En dat gevoel van een soulmate, iemand met wie je alles kunt en durft te delen. Ik ben bang dat ik dat nooit meer durf, hij vond niets te gek of raar en nu loop ik te piekeren en te piekeren over hele stomme lichamelijke klachten of over wat ik in vredesnaam moet gaan doen.
Dat heb ik nooit gehad voor hem, kun je nagaan hoe je op elkaar gaat rekenen. Ik heb ook nog eens de pech dat ik nu werkzoekend ben, aan het opkrabbelen uit de ziektewet dus heb niets omhanden en er komt ook even niets uit. Ik wens je heel veel sterkte, goed dat je sommige dingen al zo overziet, je bent al een heel eind!

Eefje

Heel veel stekte colarcol, je beschrijft je gevoel zo goed, ik herken er veel van. Nee het is voor vrienden niet leuk om iemand op bezoek te krijgen die rouwt, daarom probeer ik het maar alleen, hoewel ik zo'n behoefte aan steun heb. Maar ik weet dat ik geen leuk gezelschap ben en wil iemand anders dag niet verknallen.
Dat verscheurende niet te vermijden gemis de hele tijd.
Hou je sterk...

hej ik herken veel in je verhaal... ik zou zeggen, amuseer je, en blijf sterk op je benen staan. het leven kan ook hard zijn, er zal een dag zijn wanneer je er helemaal doorheen zult zijn, ik maak het ook mee hoor, mijn vriendin heeft het uitgemaakt en ze haat me nu (dat is wat ik hoor) ik heb niemand om daarover te spreken ik ben pas verhuisd, maar ik voel me dus elke dag ROT!! huilen, boos zijn, heel veel verdriet en ik mis haar enorm!! ik zie haar nog echt graag, ik vergeef haar alle woorden waamee dat ze me gekwetst heeft, ik heb een vergevende hart, maarja wat voorbij is, is voorbij, laat het verder rusten en zoek dingen om te doen (lopen, muziek maken, lezen, afleiding)
ik wens je nog veel sterkte en moed!!! en mijn ex heeft ook pas iemand nieuws leren kennen (wat me heel veel pijn doet), maarja het leven gaat door, ze zal wel spijt hebben, maar dan is het te laat!!