Roken: een gemakkelijke uitweg?

Je probeert natuurlijk (helaas is het alleen proberen) sommige dingen te compenseren. In het verlies.. Zo rook ik nu, wat ik normaal helemaal niet doe.. Heel raar, ook alleen s'avonds waneer ik alleen ben.. Is het de wamrem die je mist die je tot roken doet aanzetten? Ik weet het niet.. Is het domweg afleiding?

martensson's blog
login of registreer om te reageren

Woe, 06/12/2006 - 20:52 — angel24

lieve martensson

ik rookte een pakje per week nu per dag,tis een soort van stressverlichting,denk ik.als ik stress heb rook ik veel meer.wees blij dat je het in sigaretten zoekt en niet in andere dingen..het kan zeker ook verveling zijn.
XXX Angel

What does'nt Kill you,Makes You stronger

Woe, 06/12/2006 - 22:24 — jaspera

Ik zou juist niet blij zijn

Ik zou juist niet blij zijn met het feit dat je het in sigaretten zoekt. Dat is namelijk hartstikke slecht voor je. Mijn advies is om vast te houden aan je eigen leefwijze. Zelf ben ik best trots op mezelf dat ik in deze ellendige periode niet naar de fles of naar drugs heb gegrepen, want mentaal gezien was ik er rijp voor. Hoe beroerd ik me ook voelde, ik heb altijd vastgehouden aan mijn eigen leefstijl. Bij mij wil dat zeggen gezond leven (veel sporten en gezond eten en drinken). Dat was het enige waar ik nog voldoening en vertrouwen uit putte. Jouw leefstijl zal ongetwijfeld afwijken van de mijne, maar wanneer je voorheen nooit rookte raad ik je echt af om daar verder mee te gaan. Als je dat alleen doet vanwege de situatie waar je in zit dan is dat geen goede reden. Later zul je daar ongetwijfeld spijt van krijgen. Zoals ik al zei ben ik best trots op mezelf omdat ik mijn principes niet heb laten varen voor iets dat een makkelijke uitweg zou bieden. Ik had me elke dag kunnen bezatten, het er flink van kunnen nemen, maar dan zou ik alles waar ik voor sta te grabbel hebben gegooid en ik weet zeker dat ik daar nu heel veel spijt van zou hebben.

En om de pijn te verzachten is het natuurlijk makkelijker als je snel na de breuk al iemand anders hebt, zoals die collega van jou. Bedenk echter wel dat de kans groot is dat je die nieuwe 'relatie' alleen maar zou gebruiken om de pijn van de oude te vergeten.

Ik snap ook wel dat je uit pure ellende maar bent gaan roken. Het verlies van een relatie van 9 jaar en daarmee tegelijkertijd al je dromen en toekomstplannen, dat is niet niks. Maar probeer toch vooral jezelf te blijven en doe geen dingen waar je later spijt van zult krijgen. Dat is nu erg moeilijk, maar later zul je trots zijn op jezelf!

Veel sterkte!

groeten,
Jaspera

Woe, 06/12/2006 - 23:42 — alettaaletta

uitweg? kan het niet laten..

Dag martensson,

Hoe toevallig, net op de fiets naar huis dacht ik hetzelfde. Ik rook me suf, terwijl ik dat bijna niet deed, zeker niet tijdens mijn relatie, en miste het ook niet. Lijkt ook wel of ik steun vind in die sigaretten. Hoe slecht is dat? En hoe onterecht? Alsof d?É¬°t me gaat helpen. En idd, ik zei nog tegen een vriendin vanavond dat ik er van baal, ik vond het zo heerlijk om in mijn relatie minder vaak uit te gaan, minder laat. Minder roken. Minder drinken. En nu? Is dit dus nu weer mijn leven? Tuurlijk Jaspera, je hebt h?É¬©lemaal gelijk. Je moet z?É¬©lf de verantwoordelijkheid nemen. Maar ook juist dat sporten en gezond eten: ik kan me er gewoon niet toe zetten. Het sporten ook, terwijl ik daar juist zo van geniet. Maar dat is w?É¬©?É¬©r een omgeving waar ik niet ben geweest sinds het uit is en ik ben bang hoe ik daarop reageer. Terwijl ik juist, ironisch genoeg, me ook realiseer hoeveel mannen ik al achter me heb gelaten in de sportschool (in symbolische zin uiteraard).

Ik vertrouw er alleen wel op dat dat vanzelf wel weer minder wordt. Nu steek ik er nog maar eentje op .

Don, 07/12/2006 - 11:05 — Fool

eerder een uitlaatklep denk ik.

Ik was anderhalf jaar gestopt toen het einde kwam, heb het nog een goeie 9 maanden uitgehouden zonder sigaret, totdat het stressniveau in september zodanig steeg dat ik al een half pakje op had eer ik besefte dat ik terug hervallen was, en nu mis ik de mentale weerbaarheid om het nogmaals te laten, ik denk dat het een soort uitlaatklep is voor de sombere gedachten die we allemaal wel hebben in dergelijke situaties. Het is niet gezond maar alleszins gezonder dan van een brug springen of op de rails gaan liggen... en je kan er terug mee stoppen als je je sterker voelt.
Iets wat niet mogelijk is met die brug of die rails. Dat is onherroepelijk.
Dus maak je momenteel niet te veel zorgen over die sigaret, hou dat voor als je mentaal sterker bent ( de ldvd voorbij is ).
groetjes Fool.

Don, 07/12/2006 - 13:37 — krisje

hi

Ik zou er ook niet zo wakker van liggen van die paar cigaretjes.Ik ken mensen die heel hun leven gezond gegeten hebben daarbij ook nog gesport en die hebben ook "iets" gekregen.Mijn opa heeft heel zn leven gerookt en die is 87 geworden en nooit iets gehad!!!!(Ik ken meer mensen zoals mijn opa,mijn opa is echt niet de enigste.)Het zit in je genen denk ik ofdat je "iets" krijgt of niet.Pas geleden nog een kennis,eet geen vlees,altijd gezond dit en gezond dat,herstellende van een buik-operatie(kanker).Dan vraag ik me af wanneer krijg je iets wel of iets niet.Het antwoord is;we zullen het nooit weten!Ik ken zelfs mensen die aan longkanker zijn overleden die nooit gerookt hebben,hoe dubbel!!Het is volgens mij echt een modeverschijnsel dat we ons schuldig moeten voelen als we een peuk opsteken.Vroeger was dat ook niet en die mensen worden het oudste!!Ik snap er helemaal niks van!Ik steek er nog maar eentje op

Don, 07/12/2006 - 14:37 — Little roos

roken

Roken is inderdaad een uitlaatklep. Voordat m'n relatie uitging was ik 8 maanden gestopt en nu rook ik mezelf ook weer helemaal suf. Ik vertrouw erop dat het na een tijdje wel weer weggaat en misschien kan ik over een paar maanden gewoon weer stoppen met roken. Ik weet zeker dat hij jou ook lukt! Een gezonde levensstijl is natuurlijk het beste maar dat is heel moeilijk om in deze moeilijke periode te doen. Sigaretten geven me nu een soort troost, klinkt heel raar. Soms heb ik dit ook met chocolade. Uit ervaring weet ik dat het na een tijdje wel weer over gaat.

Don, 07/12/2006 - 18:00 — panic (of verwijderd)

verslavingen

Je hoort toch wel vaker dat mensen in tijden van verdriet en ongeluk, (terug)grijpen naar sigaretten, drank of eten. Ik vond het heel apart om bij mezelf te merken dat ik dat absoluut NIET had. Met roken ben ik al jaaaren geleden gestopt, en ik heb gelukkig geen behoefte die verslaving op te pakken. Drank, tja ik ben geen verslaafde maar een drankje op zijn tijd is wel lekker. Maar ook hierin had ik nadat het uit was helemaal geen zin. Voor mij staat drank voor gezelligheid, en zo gezellig voelde ik me niet. Ik heb denk ik in tijden zo weinig gedronken als de laatste maanden. En dan nog het eten. Er zijn wel eens tijden geweest dat niks me meer genoegen kon scheppen dan een reep chocola oid. Maar, zoals verwacht, ook hierin had ik geen trek. Er zat een steen in mijn maag en daar kon niks meer bij.
Dus bij mij is het juist volstrekt andersom: ik heb helemaal geen behoefte aan verslavende middelen. Al begrijp ik het goed hoor, als ik terugdenk aan "vroeger": in tijden van stress was er niks lekkerders dan een sigaret opsteken!

Wie is online

Online gebruikers

Enquête