Toen het uitging dacht ik een aantal keer; nou ik verdien ook veel beter dan jij! maar door veel pijn en verdriet had ik nooit echt de behoefte om te 'daten' of uberhaupt iets met mannen te doen wat ik normaal met hem deed!

Nu gaat het al best een tijdje goed met me, zo goed dat ik al een beetje dacht erover heen te zijn er 'vrede mee' te hebben en dacht dat ik ook wel weer een klein beetje open kon staan voor een nieuwe man, al was het maar een scharrel. Nu ben ik een leuke jongen tegengekomen, hij is lief, romantisch, slim en kan toch een beetje tegengas bieden, je zou zeggen perfect ( en niet om meteen een relatie te beginnen hoor).. Nouja paar keer gedate alles leuk.. Ben ik deze week voor het eerst bij hem gaan slapen... conclusie:
Het gemis van mijn ex en de behoefte om te weten wat hij deed was in een klap terug... bij het knuffelen kon ik alleen maar aan mijn ex denken, ik werd er helemaal naar van.. nu paar dagen later heb ik het idee dat ik weer terug bij af ben! dus hoezo rebounden..? Iemand ervaring mee?

Violeta