ik schrijf hier natuurlijk niet alles op he Het klopt dat onze relatie al 1,5 jaar over is. Omdat we collega's waren zijn we op vriendschappelijke voet door gegaan, dat ging prima. Hij leerde iemand anders kennen, ik ook, maar bij mij is dat niks geworden. Prima. Toen ging hij van baan veranderen en had aan een aantal collega's waar hij contact mee wou houden een mail gestuurd, waronder aan mij. Vond ik op zich niet vremmd, maargoed omdat we ex en zijn... heb het maar zo gelaten en niet gereageerd. Toen kreeg ik een prive mail, dan en dan was hij in de buurt. Ff kopje koffie? Is altijd goed. Toen hebben we echt heel gezellig en leuk zitten babbelen, en we kwamen erachter dat het dus niet over was tussen ons. pff is een lastige, maargoed. Hij wou zijn vriendin niet verrraden en voelde zich hier vervelend bij (logisch, maar er is niks gebeurt tussen ons verder) Hij gaf aan het heel moeilijk te vinden mij te zien of spreken, omdat dan veel gevoel naar boven komt. Tja, dat was bij mij ook, maar ik heb dit niet gezegt, wist even niet wat ik ermee aan moest. Ff later,( ik was er inmiddels wel uit dat ik het hem toch maar moest vertellen.) Hoorde ik van hem dat zijn moeder heeel ziek was en ze niet wisten hoe dat ging aflopen, hij heeft me daarvan via mail op de hoogte gehouden, en toen voelde ik ook al zoiets van ; wat je hier schrijft.. weet je vriendin dat wel.. ik vind eigenlijk dat je zoiets met je partner moet delen en niet met een vriendin. Maargoed omdat we ook bevriend zijn en hij in die situatie zat dacht ik laat ut maar ff zo. In ons mail contact heb ik 'heel subtiel en voorzichtig wel door laten schemeren dat ik nog gevoel voor hem heb, ik bedoel, hij laat me ook niet los. Ik heb hem gevraagt of hij het fijner vond om geen contact meer te hebben, omdat hij nog vanalles voelt. Maar in de mail van vanmorgen zegt hij zeker te weten dat hij dat heel jammer zou vinden, en dat hij dat anders wel zou zeggen. We kennen elkaar al zo'n 8 jaar. Hij was mijn leidinggevende, ook heeft hij nadat hij ergens anders was gaan werken me nog geholpen met wat zakelijke kwesties.
Dus dat is zo'n beetje het verhaal in een notendop. Ik merk ook wel dat, de verhalen zo op de mail niet helemaal overkomen zoals we ze denk ik bedoelen, dat is het lastige van het getypte woord, ik hoop dat ik het zo goed verwoord heb...
Denk overigens dat dit me niet meer blokkeerd in het aangaan van nieuwe contacten, er is in een paar dagen veel veranderd Mijn hart is blijkbaar groot genoeg