Radeloos en onrustig

Gisteren heeft mijn vriendin onze relatie van vijf jaar (waarvan een jaar samenwonen) verbroken.
Ze heeft een tijd het gevoel gehad onaantrekkelijk te zijn voor mij, wat haar parten is gaan spelen. De seks werd steeds minder (ik werd steeds afgewezen omdat ze zich niet aantrekkelijk voelde, waardoor de drempel voor mij steeds hoger werd om te beginnen) en dit is uiteindelijk de doorslag voor haar geweest om het uit te maken.

Verder waren we 100% leuk en goed met elkaar. Zelfde interesses, bijna nooit ruzie, maakten tijd voor elkaar vrij, gingen op vakantie.. Ik heb mijn spullen gepakt en ben bij vrienden ingetrokken. Ze heeft geen contact meer met me opgenomen (ik ook niet met haar). Ben nu ten einde raad: ik ben nog steeds ontzettend gek op d'r, ik verlang naar samenzijn, naar haar geur, haar stem, haar lijf..

En nu is alles ineens over. Hoe kom ik ooit door dit zwarte gat heen? Ik ben wel realistisch in de zin dat de relatie niet weer verder kan gaan omdat ze haar gevoelens kwijt is. Maar mijn gevoel zegt dat ze elk moment kan bellen om te zeggen dat ze zich vergist heeft. En elke minuut die voorbij gaat zonder dat ik wat van haar hoor voelt als een eeuwigheid.

Vlag's blog
login of registreer om te reageren

Woe, 08/02/2012 - 17:46 — Senzy

O, jouw verschrikkelijke

O, jouw verschrikkelijke gevoel herkennen we allemaal hier... Inderdaad is het beste om haar maar heel even te laten.. Hoe moeilijk het ook is. Geef haar even de tijd om na te denken, en probeer je zelf de eerste uren en dagen door te worstelen.
Ga sporten om het tekort aan endorfines een piepklein beetje te compenseren. Probeer te eten en te drinken. En schrijf, blog, jank... alles... ik kan niet anders dan je heel, heel veel sterkte wensen. Jouw gevoel van intens verlangen kennen we allemaal...

Woe, 08/02/2012 - 22:31 — powerlady

Support

Zoals jij er nu aan toe bent, zo zijn je lotgenoten hier ook begonnen. Het is vreselijk, maar je overleeft het wel en al zie je nu alleen maar een zwart gat, het wordt minder. Gewoon veel hier op de site zitten, helpen en geholpen worden. Geeft echt veel steun. Intussen zou ik je ex even laten. Pas als jij niets laat horen, krijgt ze de kans je te missen en wie weet wat er dan van komt, maar wel reeel blijven. Aan valse hoop ga je ook kapot, gewoon niets verwachten. Intussen je eigen leven proberen te leiden, zo goed en kwaad als dat gaat. Probeer gezond te leven en het leuk te maken. Het is effe niets anders, maar het komt goed, echt. Sterkte

Woe, 08/02/2012 - 23:22 — eenzaam samen

Nog één kans?

Hoi,

Anders de meesten hier zou ik niet zo resoluut zeggen haar te vergeten en niets meer van je te laten weten. Het lijkt me dat jullie een goede relatie hadden en dat jij haar nog steeds doodgraag ziet. Zij is onzeker en heeft het de laatste tijd blijkbaar erg moeilijk. Vermoedelijk had zij daardoor heel erg veel bevestiging nodig. Doordat zij zich slecht in haar vel voelde durfde ze zich minder bloot geven, letterlijk en figuurlijk waarop jij minder pogingen doet, om niet afgewezen te worden. Waarschijnlijk vond zij hierin dan de bevestiging dat jij haar niet meer aantrekkelijk vindt en krijgt ze het nog moeilijker.
Indien je nog een poging wil doen om haar terug wil krijgen, misschien helpt het dan je gevoelens op te schrijven en haar die te geven. Laat haar weten dat je om haar geeft. Door nu niets meer van je te laten horen geef je haar opnieuw de bevestiging dat zij voor jou niet de moeite waard is. Maak eventueel een afspraak met een relatietherapeut en vraag haar met je mee te gaan. Soms helpt het te praten met een derde partij, om zo beter het standpunt van de ander te begrijpen en in dit geval misschien te ontdekken vanwaar die onzekerheid plots kwam. Misschien gaat het om zaken die voor jou pietluttig lijken maar voor haar een andere betekenis hebben. Mannen weten vaak niet wat vrouwen voelen en vrouwen voelen niet wat mannen weten ...
Ik hoop dat je lijdensweg niet gewoon verlengd en verergerd wordt door ijdele hoop maar een mooie relatie van 5 jaar zomaar weggooien, zonder ervoor te vechten, dat zou ik jammer vinden.

Sterkte

Don, 09/02/2012 - 11:08 — Vlag

Bedankt voor jullie lieve

Bedankt voor jullie lieve reacties.

Ik zit nu helemaal in tweestrijd. Ik probeer al dagen mijn telefoon te laten liggen om het contact maar te uit de weg te gaan, in de hoop dat zij contact opneemt. Hoewel ik aan de andere kant heb gezegd dat ze even geen contact met me op moet nemen, omdat ik dat niet aan kan. Dit kan vanuit mij natuurlijk een signaal zijn dat ik echt niks om haar geef waardoor ze definitief afstand neemt. Aan de andere kant kan het haar helpen met beseffen dat ze misschien toch bij me wil blijven.

Ik denk dat ik haar straks maar even opbel om te vragen of ze een gesprek met me aan wil gaan, dat ik nog veel vragen heb die ik beantwoord wil zien. En daarna misschien direct de spullen verdelen en definitief vaarwel zeggen. Mocht het er echt niet meer in zitten dan wil ik het voor mezelf ook duidelijk hebben dat ik er niet meer langs hoef om dingen te regelen of mee te nemen.

Het voelt inmiddels alsof ik al vier dagen midden in een paniekaanval zit en de realiteit niet meer 'echt' is. Alles vliegt in een waas om me heen; ik kan me niet voorstellen dat mensen zich druk maken over zaken als een elfstedentocht als de hele wereld zojuist is vergaan.

Don, 09/02/2012 - 11:34 — eenzaam samen

Hey, Veel sterkte voor je

Hey,
Veel sterkte voor je gesprek. Ik hoop dat het iets opleverd, al is het maar duidelijkheid.
Grtz

Wie is online

Online gebruikers

Enquête