Het is niet geworden wat zij ervan verwacht had. Klinkt hard maar zo moet je gaan denken. Zij wilt zelf erachter komen wat voor haar het beste is. Dat kan vaak alleen door uit je vertrouwde omgeving te stappen, en te leven zoals zij dit wilt (geen rekening hoeven houden met jou..). Ik ben 12 jaartjes samen geweest met mijn ex-meisje en ik kom er iedere dag meer en meer achter dat het vrij zinloos is om verdriet te hebben vanwege haar. Ik ben nu 3.5 maand verder en ze heeft al een nieuwe relatie, terwijl ik ook nooit antwoorden heb gekregen en volledig in het duister tast. Heb onlangs een berichtje gestuurd met daarin dat ik haar geluk wens en de vraag of ze wel nog een keertje kan praten met me. Dit om het voor mijzelf volledig af te sluiten. Ze heeft gereageerd dat ze er over na zal denken en het me deze week laat weten. Wel dat het nog heel erg gevoelig bij haar ligt... vooral die laatste zin maakt me heel pissig. Want ze houd geen rekening met mijn gevoelens..terwijl ik me zo ongelofelijk netjes heb opgesteld. Ze kiest ervoor om egoistisch te zijn. Wees a.u.b. hard en niet zo soft als ik. Geen contact is in alle gevallen het allerbeste. Als je haar terug wilt of als je over haar heen wilt komen... Liefde is niet samenzijn, liefde is loslaten.. zo heb ik het ervaren.. heel veel sterkte met de moeilijke tijd en de kleine, wat moet het moeilijk zijn voor je.. Nog een laatste ding : stel wel grenzen en bewaak deze.. anders ga je eraan onderdoor

Ook mijn ex vriendin heeft erg veel last van hoofdpijn gehad. Ze is net voordat ze het uitmaakte ook bij een huisarts geweest, Die haar uiteindelijk ook doorgestuurd heeft naar een psycholoog. Ik weet niet wat er uiteindelijk allemaal besproken is.. maar ik weet wel dat ze na dat gesprek niet meer de oude wilt zijn. Sommige gebeurtenissen in het leven kunnen mensen aanzetten tot denken. Is dit nou uiteindelijk het leven wat ze voor ogen had, en waar ze 100% zichzelf in kon zijn en al haar liefde en geluk in kwijt kon. Dit kan je misschien zelf wel een beetje invullen. De keuze die ze heeft gemaakt is een hele bewuste, alleen had ze van een neutraal iemand ( psycholoog ) een bevestiging of een plan van aanpak nodig. Er is duidelijk iets wat ze je niet kan of durft te vertellen. Ik weet niet hoe jullie relatie in elkaar steekt, maar heb je haar echt het gevoel gegeven dat ze alles voor je betekende? Niet alleen met woorden maar ook d.m.v. daden? Is zij wel echt de vrouw waar je oud mee wilde worden, of is het mede dankzij de kleine dat jullie besloten samen te wonen en een gezin te vormen. Een kleine twijfel kan snel verholpen worden. Een twijfel waar je geen weet van hebt kan langzaam uitgroeien tot een grote twijfel.. snap je waar ik naartoe wil. In haar hart wilt ze waarschijnlijk dat dit gaat werken, maar haar verstand verteld haar misschien dat het leven te kort kan zijn om deze onzekere situatie voort te zetten voor zichzelf. Typische gevalletje van een tweestrijd waarin ze eigenlijk altijd voor jou en jullie heeft gekozen. Nu wilt ze gewoon voor zichzelf kiezen. Zo simpel maar tegelijkertijd zo ingewikkeld. Als je serieus denkt dat antwoorden je verder gaan helpen bij het loslaten.. dan heb je hier natuurlijk het volste recht op. Maar houd er wel rekening mee dat je dingen kan horen die je liever helemaal niet had willen weten. Je zal je eigen gevoel 100% opzij moeten zetten als je met haar wilt praten. En van haar gevoel kan je beter ook maar even afblijven op dit moment. Daarmee duw je haar alleen maar verder van je af, wat je ook niet wilt als ik het zo teruglees. Het enige wat je kan doen op dit moment is jezelf netjes en volwassen opstellen naar haar toe. Laat zien dat je dit besluit vervelend vind, maar dat je ook haar keuze respecteert. Ze komt niet terug bij je omdat jij dit wilt, ze kan alleen terugkomen bij je als zij dat wilt. Het is een warrig verhaaltje geworden, omdat het vinden van woorden altijd lastig is in deze situatie.. misschien is het verstandig om zelf ook eens met een psycholoog te praten. Het kan helpen namelijk. Heel veel sterkte!