Lieve medemensen,

Poeh, ik vind het moeilijk om mijn verhaal te verwoorden op een site als dit... Ik weet niet zo goed of me dit zo zeer goed zal doen, maar kan het immers proberen?
Mijn vriend (ex) heeft het 6 weken geleden uitgemaakt, na een relatie van 4,5 jaar. Als reden dat het voor hem niet meer ging, hij vond het niet fijn om meer thuis te komen en vond het niet meer fijn om bij mij te zijn. Het sneed door mijn hart. Ok, we zaten in een dipje, maar voor mij was dit zeker niet het einde. En ik wilde er zeker ook nog voor gaan. Helaas wilde hij het geen kans meer geven.
Ik verdenk hem er nog steeds van dat hij een ander heeft. Achteraf gezien heb ik waarschijnlijk heel veel tekens gemist, die op overspel duiden. Ik heb hem en haar (ik ken haar), er mee geconfronteerd. Allebei ontkennen ze dat er iets speelt tussen hun. Alleen alles om hun heen, zegt het tegenovergestelde. Het is moeilijk voor me om het los te laten.
Ik heb er heel veel pijn en verdriet van. Ongelooflijk veel. Had nooit verwacht dat dit zou gebeuren. Dat hij niet meer met mij verder wil, is al pijnlijk genoeg. Maar dat hij ook nog is vreemd gegaan, maakt het voor mij zo ontzettend moeilijk. Ik voel me bedrogen, alleen, gekwetst, vernederd, verdrietig, boos, enz...
Het is moeilijk om te geloven dat ik ooit nog gelukkig zal worden. Of uberhaupt nog iemand anders tegenkom waar ik mijn hart voor open zal stellen.
Het is echt een moeilijke tijd, vooral nu met de kerst. Ik vind het fijn om hier lotgenoten te vinden. En hopelijk kom ik er op deze manier wat beter doorheen.
X