Doet het pijn? Nee het doet geen pijn. Het deed geen pijn om je te verwijderen uit alles. Leeg is het. Leeg om me heen. Telefoon, Msn, Foto's van me laptop. Maar toch heeft het zowat 2 maanden getuurd voordat ik tot die stap kwam. Hoe kwam ik tot die stap. Door Jou. Jij deed mij deze stap zetten. Jij wou normaal doorgaan na de break-up op 2de kerstdag. Ik kon dat niet. Ik had tijd nodig. Jij bleef contact zoeken. Toen heb ik je duidelijk verteld hoe ik er over dacht en wat het beste was voor ons. "ons". even corrigeren. MIJ. Ik had tijd nodig om na te denken. Wat wil ik. Wil ik je terug. Waarom blijf je contact zoeken. Waarom blijf je herhalen dat het beter is zo. En nu 2 maanden later. Wanneer ik alles op een rijtje heb staan. Dacht ik aan je. Zal ik contact zoeken. Ja dat moet wel kunnen nu. Waarom wist ik dat, omdat ik het zo voelde. Gewoon normaal. Voor zover het normaal kon zijn bedenk ik me nu. Maar toen haakte jij af. Jij doet nu kortaf. Jij was diegene die de vriendschap wou opbouwen. Terwijl ik alleen maar kon denken aan hoe je me hebt laten staan. Als je twijfelt. twijfelde dan even tot in het nieuwe jaar, of voor de kerst. En nu nu ik er klaar voor ben geef jij niet thuis. Als de vriendschap niets word is het je eigen schuld. Jij hebt het kapot gemaakt. Jij hebt het nooit een kans gegeven. En nu nu ik er klaar voor ben. Ben je kort. Je voelt als iemand die ik niet meer ken. Dus waarom zou ik bewaren wat ik ooit had. Het is zonde, zonde van alles. Een tijd in me leven die ik nooit meer terug krijg.

Elke minuut dat je je druk maakt om je verleden, gaat af van je toekomst!

Vandaag, Vandaag nam ik afscheid. Wat telde was ons. Nu gaat het om mij en mijn toekomst.