Allereerst voor iedereen fijne kerstdagen... hoe moeilijk het ook is nu.. probeer te genieten.. al is het maar van de kat van de buren die in je tuin ligt te zonnen... Het leven bevat zoveel mooie momenten..zoek en koester ze..

Ik zit op dit moment in een emotionele achtbaan... een paar weken geleden is mijn relatie van 2 jaar verbroken door mijn ex.. Hij twijfelde al een tijd, had gelogen over vanalles en nog wat.. en de enige stap was deze... Het was als een shock.. en in eerste instantie wilde ik hem heel graag terug.. ik was ten einde raad en kon me niet voorstellen dat hij het meende dat ie bij me weg wilde... maar ik begin me steeds meer af te vragen of ik hem nog wel terug wil... er vallen stukjes op z'n plek en ik denk steeds vaker "misschien is het wel beter zo.. " Soms word ik heel boos en ik vraag me ook wel eens af wat ik in hem gezien heb.. Ik schrik erg van deze gedachten, omdat ik het niet verwacht had dat ik er zo over zou denken.. maar t voelt toch zo...en ik denk er toch zo over..

Het is toch raar dat je binnen 2 weken van de ene kant helemaal naar de andere kant vliegt? We hebben ook al die tijd geen contact meer gehad, ik denk dat dat er ook wel in mee speelt.. Hij zoekt wel contact maar ik negeer het.. vind dat ik eerst zelf weer goed op de rit moet staan..

Verder ben ik bezig met het oppakken van mijn leven door lekker uit te gaan met vriendinnen en leuke dingen te doen.. ik ontmoet ik ook andere mensen.. En zo kom ik op één iemand die ik al een langere tijd ken, maar waar ik nu even veel mee om ga.. Hij laat me zien hoe bijzonder ik ben.. dit is iets heel raars aangezien ik dit niet van mezelf denk, ik voel me op dit moment namelijk waardelozer en lelijker dan ooit... maar toch vindt hij me bijzonder en vindt hij het leuk en gezellig om bij me te zijn.... Het zet me enorm aan het denken.. er zijn meer vissen in de zee.. heel cliché, maar zeker waar.... Ik begin me te realiseren dat er mannen zijn die mij meer kunnen bieden dan mijn ex.. zeker aangezien mijn ex me zo voor de gek gehouden heeft.. het is erg boeiend maar voor mezelf ook beangstigend dat ik er zo over denk..

Ben benieuwd wat jullie als ldvd-ers erover denken als jullie mijn verhaal lezen... ben ik op een normale manier bezig vraag ik me dan af..

Wens jullie al het goeds voor de kerst en het nieuwe jaar...
Er komt een dag dat je je weer voelt alsof de wereld aan je voeten ligt.. en tot die tijd moet je de wereld naar je toe trekken... want er is niemand die dat voor je doet.. dat kan en moet je zelf doen...