Er zijn momenteel 0 gebruikers en 11 gasten online.
Voel me zo slecht. Het is al 10 weken geleden dat mijn vriendin me totaal onverwacht liet zitten na een relatie van 3 jaar. Sindsdien totaal niets contact meer gehad... Ik probeer op mijn tanden te bijten, ga terug uit enz maar ik mis haar zo fel. Gisteren zo een slechte dag gehad en vannacht weer geen oog toegedaan. Kan haar maar niet uit mijn hoofd zetten. We hadden het zo goed samen en kwamen zo goed overeen. Zit cst aan de mooie momenten te denken. Ik probeer te denken dat het gaat beteren, maar stel me de vraag of dit een utopie is... Wil uit deze miserie... Maar weet niet hoe...
Trots
Weet je, 1 ding waar je je even goed over mag voelen... Je hebt al 10 weken geen contact met haar opgenomen!!! Dat is toch iets om trots op te zijn? Vind ik in ieder geval wel!
Voorlopig zal het nog zo blijven dat je met verdriet aan de mooie momenten denkt... Zelf hoop ik maar dat ik er ooit met een glimlach op terug kan kijken omdat hij me ook heel erg gelukkig heeft gemaakt en niet alleen shit heeft laten voelen zoals op dit moment
Maar believe me: het gaat beteren!!! Al geloof ik het soms zelf ook niet als ik een flinke dip heb... het wordt echt beter! En er komen echt weer mooie nieuwe dingen op ons pad! Zeker weten!!!
Geen contact
Ik heb mijn eigen willen beschermen door geen contact meer op te nemen. We hadden zelden of nooit ruzie en om dit te vermijden heb ik ervoor om niets meer te laten horen. Voel me al slecht genoeg en heb geen behoefte aan ruzie of andere pijnlijke zaken... Bellen of mekaar zien zou toch niet resulteren in een goed resultaat... En zelf weet ik dat er geen vertrouwen meer mogelijk is... Ook al zou ze het initiatief nemen om opnieuw te beginnen.
Wat me vooral bezig houdt is dat ik alle vertrouwen in haar had en dat ik me zo vergist heb in haar en ons...
Ik probeer nu door te bijten en te werken aan een betere situatie voor mezelf. Er is immers geen andere mogelijkheid. Ik geloof nog in de liefde en hoop dat ik snel terug de warmte en genegenheid die ik nu mis, kan voelen...