Pffffff :(

afbeelding van jufnaatje

Het is weer een tijd geleden dat ik hier heb geschreven. Maar had er nu echt even behoefte aan.
Ik zit met mijn familie in een huisje in Center Parcs. Ben zelfs nog heen en weer naar een vriendin geweest (die ook even hier is geweest), er is alles, zelfs een sauna in het huisje en een ligbad met whirlpool... En ik denk maar: was R er maar Verdrietig Het is al tijden geleden sinds zijn laatste mail. Blijkbaar gaat hij zich er toch aan houden dat het zijn laatste flesje in de zee was. Blijkbaar he has moved on. En ik kan nog niet. Waarom heb ik verd***e professionele hulp nodig en kan hij tralalala door. okee, niet fair. Ik heb geen idee of hij tralalala doorgaat, aangezien we geen contact hebben. En dat laatste... gelukkig maar. Want op het moment zou 1 enkel woord van hem ervoor zorgen dat ik weer terug naar Frankrijk ging. Hoe moeilijk is het om hier weer opnieuw te beginnen. Het gezeik met mijn werk, het weer wennen in Nederland, het alleen zijn en dan nog dat wat er in mijn familie is gebeurd. Soms denk ik wel eens: R was een bak met problemen, maar dat was er maar 1. Nu moet ik tig bordjes hooghouden. En waarvoor? Om mezelf te blijven? Om er sterker uit te komen? Om te groeien als mens? Om hem niet mijn leven te laten bepalen? Op het moment wil ik alleen maar bij hem zijn en van hem horen dat hij van me houdt en dat we bij elkaar blijven. Ik voel me echt zo'n heroine-junk uit films, zo eentje die in een hoekje heen en weer zit te bewegen omdat ze graag een shot wil... Bestaan er geen methadon-klinieken voor ldvd-ers??? Verdrietig

*kus*
jufnaatje

afbeelding van Letje

@jufnaatje

Ik begrijp hoe jij je voelt, in feite zijn wij aan het afkicken en dat gaat gepaart met afkickverschijnselen.
Ik ben nu ruim een jaar verder en kan je zeggen dat het minder wordt, het gaat toch slijten...
Helemaal vergeten gaat niet lukken, dat geeft ook niet, je hebt tenslotte een verleden samen.
Het makkelijkste is het, als je geen contact meer hebt, hoe je er ook naar verlangt, ik heb dit ook meegemaakt, ik snakte naar contact maar als ik dat had gehad dan voelde ik me nog rotter....
Nu hebben we al weer ruim 2 maanden geen contact meer en ik krijg weer meer rust, ik hoop dat jij dat ook gaat krijgen!!
Liefs Letje

afbeelding van emotional

jufnaatje

Het voelt inderdaad als afkicken! Heel herkenbaar ook je gedachtes, het is mooi ergens en je denkt...was je ex er maar. Dat had ik toen ook zo. Is bij mij ook allemaal tijdje geleden en ik kan alleen bevestigen wat Letje zegt, het gaat toch slijten, heeft alleen allemaal tijd nodig.
Vooral herkenbaar als er dan nog andere dingen bijkomen, enorm vervelend is dat. Ja ik dacht toen ook vaak...zit ik hier met therapie en alles..en zij gaat vrolijk door, leuke baan, leuk huis, niet alleen en noem maar op.
Ja je weet het natuurlijk helemaal niet of dat bij de ex wel zo is, maar die gedachtes zijn er. Was pas later dat ik erachter kwam dat het bij mijn ex juist ook allemaal niet zo goed ging.
Veel sterkte jufnaatje!

warme groetjes
emotional

afbeelding van Layla

@ Jufnaatje

Bestond er maar een pil, slechts 1 pil tegen ldvd, het is precies hoe je het omschrijft, ldvd kun je vergelijken als een soort van afkickproces, een rouwproces, een constant met jezelf in twijfel proces, het alleen-voel proces en ga zo maar door.
Ldvd is absoluut niet te onderschatten, anders zou een site als deze ook niet nodig zijn.
Wat ik (in mijn "ik mis mijn ex proces") heb geleerd was dat ik eerlijk tegen mijzelf moest zijn, als ik mezelf de vraag stelde of het de laatste periode van mijn relatie nog wel zo mooi was.
Waren we nog wel gelukkig? Het was uiteraard niet voor niets over.
Wanneer het leven na de breuk niet over rozen gaat, krijg je al snel de neiging om te romantiseren.
Het nare uit je relatie verdwijnt langzaam een beetje naar de achtergrond en je bent snel geneigd te denken, bepaalde dingen waren toch wel leuk.
Zo erg was het allemaal niet, bijna voldoende om je spullen in te pakken en weg te gaan, terug naar dat stukje vertrouwde wat ooit is geweest.
Ik heb er ruim één jaar over gedaan, om afstand te nemen en tot besef te komen dat het hier en nu mijn leven was en er geen weg meer terug is.
Je kunt het zo zien, de problemen die je toen verlaten hebt, zullen nu niet opeens verdwenen zijn wanneer hij er opeens weer zou zijn, of jij bij hem.
Hij zal niet veel veranderd zijn in zijn doen en laten en zijn opvattingen, maar jij ook niet.
Het is heel moeilijk maar probeer te genieten van de rust daar waar je nu op vakantie bent.
Sauna, ligbad en de rest ... wat een zaligheid Glimlach alle ingrediënten bij de hand om tot rust te komen.
Ik begrijp heel erg goed dat je warmte en genegenheid naast je mist, heel begrijpelijk.
Vooral nu je leven er niet zo uitziet, als je had gehoopt maar geef het een kans en geef jezelf een kans en vooral de ruimte die je nodig hebt.
Ik ben een poosje terug ook een paar dagen op vakantie geweest bij vrienden in de mooie Belgische Ardennen en had het reuze naar mijn zin maar miste ook het samenzijn met mijn ex.
Of miste ik warmte en genegenheid van "iemand" die mij de moeite waard zou vinden?
Toch heb ik bedacht dat er ook weer betere tijden voor mij zouden komen en ik weet zeker: voor jou ook meid!
*kus* Layla