Mijn ex en ik hebben het nu 9 maand uit. Maar sinds oktober 2009 zijn we weer aan het afspreken. We slapen zelfs weer bij elkaar en gaan samen naar feestjes van vrienden en familie. We doen dus eigenlijk alles wat stelltjes doen. Maar mijn ex zit heel erg met zichzelf in de knoop. Hij loopt nu bij een psychiater voor depressie en ziet hierdoor soms in zware tijden het nut van het leven niet meer in, maar hierbij geeft hij wel aan dat ik zijn enige lichtpuntje ben. Zijn therapie bij de psychiater is nog niet begonnen want ze zijn hem nu nog aan het observeren. Hierdoor kan mijn ex de laatste tijd weinig hebben van mensen en is erg onzeker. Een paar dagen geleden heb ik hem de vraag gesteld, wat is het nu tussen ons. Toen vertelde hij mij dat hij super veel voor mij voelt, dat hij van mij houdt en dat hij weet dat ik de ware voor hem ben, maar dat hij nog niet toe is aan een relatie. Hij wil geen beperkingen hebben, bijvoorbeeld dat hij dan per se elke week af moet spreken met mij (dit gebeurt nu overginds wel, en hij belt het meest om wat te doen). Hij zegt dat hij niet van plan is anderen te zoenen, maar dat hij wel vrijgezel is en dat het geen vreemdgaan is. Toch zegt hij dat ik zijn meisje ben en dat hij niet wat wil met iemand anders, hij wil mij niet kwetsen en hij heeft er zelf ook geen zin in. Wanneer ik weer over een relatie begin, wordt mijn ex op een gegeven moment (wanneer ik volgens hem te lang doorga)geirriteerd en wil hij er liever niet meer over praten. Zijn ouders en broerje geven mij ook aan dat hij echt niet wat met anderen gaat doen, maar dat hij gewoon met zichzelf in de knoop zit. Toch maakt dit mij erg onzeker en weet ik niet goed wat ik hiermee aan moet. Moet ik hem vertrouwen dat hij niet met anderen wat doet? Moet ik nu gewoon afwachten totdat hij niet meer in de knoop zit met zichzelf? Ik vind het zo lastig, want ik geef zoveel om hem en het wachten duurt zo lang..

Liefs mij