Tjonge, nooit beseft dat rust zo moeilijk is! De nachten breken me op. Ik val wel in slaap, en slaap dan 5 uur achter elkaar. Dan word ik wakker (werd ik eerder ook wel, maar sliep dan gewoon weer door) en begint de ellende. Allemaal korte hazeslaapjes met de meest heftige dromen. Ja, meestal over mijn ex, mar ook andere nare en heftige situaties. Vannacht alleen bedrog: het was weer goed tussen hem en mij en we hadden en heerlijke nacht. Wat word je dan bedrogen wakker!
De ochtenden zijn daarom hels. Dan ben ik echt emotioneel. Volgens mij breekt de vermoeidheid me ook op.
Afleiding, ja afleiding. Dat doe ik wel, en met lezen lukt dat grootendeels. Maar ga maar eens uren in de auto zitten! Er zijn zoveel situaties waarin de gedachtes kunnen afleiden.
's OChtends ben ik vaak boos op mijn ex. Geen reden toe, ja behalve dat hij het heeft uitgemaakt. Maar het is geen rotzak. Waarom dan toch die boosheid? Dat zorgt voor stress, en die wil ik niet!!
Daarna komen de "waarom" vragen. Waarom kon je door die ruzies stoppen met verliefd zijn, waarom niet nog een positieve kans geven....
De antwoorden weet ik toch wel? Waarom nog die vragen!!
En dan komt het ergste, het missen... T, ik wil bij je zijn, je armen om me heen, met je lachen, met je vrijen.... Ik wil weten wat je dwarszit, waar je blij van wordt!! Ben je nu blij? Klootzak, dat is zonder mij. Ben je nu blij? Pff, gelukkig want je bent een geweldige kerel en ik gun je alle geluk.
Afsluiten, stoppen met hopen, dat adviseerde een vriendin mij vandaag. Ja, ik doe mijn best. Maar toch?!! Want als we een kans zouden krijgen, dan weet ik zeker dat het beter zou gaan. Garanties krijg je nooit, maar dat weet ik wel. Want ook in de tijden van ruzies, als we bij elkaar waren was het echt leuk. Iets wat hij ook beaamt. Zolang die ruzies en stress er niet zijn.
Goed, dit was goed om van me af te schrijven. Dat is 1 overlevingsstrategie.
Nr 2 is: nummers gewist. Ja, zijn nrs uit mijn mobiel. En nee, ik ken ze niet uit mijn hoofd. sms'en had ik gisteren al verwijderd.
De bladzijde met zijn gegevens uit mijn agenda gaan in de schuur. Ik moet voorkomen dat ik hem in een moment van zwakte ga bellen of sms'en. Tegen de tijd dat ik in de schuur ben, ben ik vast wel voldoende bekoeld.
Als, als, als wij weer ontspannen contact krijgen. Die kans is er. Maar alleen als ik hem nu met rust laat.... En wat er dan komt, tja, wie weet het.
T, please, mis me en besef dat je me toch niet kwijt wilt...
Lieve Panic
Voel met je mee...wat is het moeilijk om van iemand te houden en er geen contact mee te "mogen"hebben...dat vreet je op..maar uit je eerdere blogs weet ik dat je sterk bent en het aankunt....
GIRLPOWER!
knuffel Anzil
Ja Panic
Vreselijk dat gevoel, geen deel meer mogen uitmaken van iemands leven. Niet meer weten hoe het met hem gaat, wat hij voelt of hij blij is.
Geen contact meer mogen opnemem, terwijl je zo graag zijn stem wilt horen. Zo graag zijn lichaam wilt voelen. De morgens zijn inderdaad vreselijk, na een gebroken nacht wakker worden en beseffen dat het echt voorbij is.
Sterkte
Ik begrijp je zo goed...
Ik wil ook zo graag dat mijn vriend tot inkeer komt...tegen de muren aanloopt omdat hij me zo mist...door de modder kruipt om me terug te krijgen....
Maar tot die tijd is rust het beste, en kan hij dat niet voor me opbrengen dan ben ik beter af zonder hem.
Geef het nu rust, probeer dingen te doen, af te spreken, te genieten van hele kleine dingen. Schrijf ze allemaal op, de goede en de slechte en herlees dat dan ook als je je zwak of ellendig voelt....
Lieverd ik voel met je mee...sterkte, en slaap lekker vannacht....een kopje warme melk met annijs wil nog wel eens helpen...
Geen advies maar ik wil je
Geen advies maar ik wil je wel graag een hart onder de riem steken. Deze periode in je leven is gewoon doffe ellende, maar ik heb meerdere verhalen van je gelezen en jij gaat die ellende echt wel doorstaan!
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd!
liefs,
Jaspera
missen
Ja, lieve Panic, ik weet wat je mist. Ik mis het ook. Alles mis ik. Echt alles, ondanks zijn bedrog. Liefs Odie
vandaag niet
Vandaag mis ik hem niet. Heel raar, maar ik ben strijdvaardig! Ik mis hem nu niet. Ja okay, morgen misschien weer wel. Ik weet dat wij wel weer in contact komen met elkaar. Al weet ik natuurlijk niet hoe dat gaat uitpakken.
Mijn huisarts heeft denk ik gewoon rake dingen gezegd, zowel in de rol van arts als van man. Moet het van hem niet zo zwart-wit zien.
Ik kan me goed voorstellen Odie dat jij je man mist, ondanks alles. Dat zit zo diep, dat kan je niet zomaar uitschakelen. Het allerliefste willen we toch gewoon wakker worden uit die vreselijke nachtmerrie?
Liefs, Panic
boze droom
Ja, ik wilde dat alles een boze droom was. Maar dan ook alles. Dat ik weer vrolijk en blij kan zijn. Zonder gedoe, stress, verdriet... Die strijdvaardigheid herken ik wel. Heb ook zo mijn momenten. Dan kan ik de hele wereld aan. Dat is girlpower! Ook jij redt je wel!
wakker worden...
Ja inderdaad wakker worden uit deze vreselijke nachtmerrie. Al kom ik steeds meer tot het besef, door veel na te denken en terug te halen wat gebeurd en gezegd is dat hij er gewoon niet voor me was.
En als ik hem nu zie of spreek, vraag ik me af of hij ooit van mij gehouden heeft.
Zo afstandelijk en bot, nee het lijkt wel of er opeens iemand anders voor me staat....
rust geven
Echt dames, rust is de beste manier. Ik weet hoe moeilijk dat is, dat ervaar ik zelf aan den lijve. Maar het is wel wat ik om me heen hoor. Vooral van mannen. Heus, zij zijn ons ook niet zomaar kwijt. Ja, zij wilden weg of gingen vreemd oid, maar wij zitten ook wel in hun gedachten/ lijf. Alleen nu druk opvoeren werkt gewoon niet. Afstandelijk/ bot zijn kan ook een schild zijn. Of dat je teveel vraagt, daar houden mannen nu eenmaal niet van, en wat doen ze dan? Ja, smijten met termen en boosheid! Dus ga daar niet vanuit, ga niet uit van het laatste gesprek, het laatste contact. Als het nog mogelijk is, bereid je dan voor op een volgend gesprek/ contact. Zorg dat jij de zaken voor jezelf helder ziet.
Ik heb nu zelfs zoiets van "Beter om hem even niet te spreken". Er schieten bij mij zoveel dingen door het hoofd, en elke dag zijn er andere vragen. Ik denk ook niet dat ik de antwoorden van mijn ex krijg. Ik denk dat hij die niet eens heeft! Proberen niet zo zwart-wit te kijken, dat is moeilijk maar niet onmogelijk.
panic
Ik heb mijn ex zoveel vragen gesteld, zoveel mailberichten met mij gedachten gestuurd. Maar geen enkele keer kon hij mij een bevredigend antwoord geven en de mailberichten met mijn gedachten daar kon hij niets mee.
Echt ik heb het idee met een wereld vreemde man te hebben samengeleefd, hadden wij dan zo weinig gemeen? Echt ik kan het nu nog steeds niet bevatten.
teveel vragen
Ik denk echt dat jij teveel vragen aan hem stelt. Dat zijn vragen waar hij denk ik het antwoord niet eens op heeft. Vragen kunnen heel beklemmend zijn. Je moet daarmee stoppen om ze aan hem te stellen. Hij kan er nu niks mee, hij zal ook niet alles op een rijtje hebben. Je schiet er niks mee op, op dit moment. Je zal echt je eigen plan moeten trekken.
Sterkte!
geen vragen meer
Ja Panic ik heb hem inderdaad teveel vragen gesteld, maar dat deed ik omdat hij mij zonder duidelijke reden niet meer wilde.
Inmiddels ben ik daar mee opgehouden, toen hij mijn laatste e-mailtje niet begreep en er niets mee kon dacht ik, je bent er nog niet klaar voor.
Ik laat hem nu maar waaien en besef dat hij gewoon op dezelfde 'slechte' voet verder gaat.
En maar blijven kopen, kopen en nog eens kopen......
Vandaag of morgen zal hij zichzelf ook wel tegenkomen en eerder dan hij denkt.