Odie, zonder passie kan je geen fijne relatie hebben, echt niet. Voel jij die passie nog wel bij hem?
Mag ik eens vragen, waarom loopt hij bij een psych?

Liefs,

Steenbokje

25 jaar samen en dan plots is het over! :eek: Gelukkig ben ik nog jong en heb ik zoiets nog nooit meegemaakt. Ik kan me nauwelijks voorstellen hoe jij je nu voelt. Ma kwil je even ontzettend veel sterkte wensen.

Groetjes brokenhearted.

Het hoge woord is er dan toch uit!Ik denk dat je al wel een vermoeden had,dat het waarschijnlijk niet meer goed zou komen,maar daarom komt de klap niet minder hard aan!
Als het ware blijf je tussen hoop en vrees leven!Je verstand zegt allang:joh dit kan niet,maar je gevoel zegt dan:ja maar 25 jaar en we hebben het toch ook leuk gehad,en ik hou toch best nog wel van hem?
Je zit in een hele moeilijke situatie lieve Odie!Maar probeer aan je gevoel vast te houden,toen hij er niet was,toen er zoveel rust in huis kwam!
Jij voelde je toen ook al veel beter!Het zal op en af gaan Odie en je zal heel veel verdriet hebben!
Wij zijn er allemaal voor je om je op te vangen!
Enne...liefde is niet aan leeftijd gebonden he?Ook ik denk geregeld zit er nog iemand op mij te wachten?Maar wordt nou eerst maar weer eens gelukkig met jezelf!En wat er daarna nog op ons pad komt dat zien we dan wel weer!
Ik wens je heel veel sterkte toe!Dikke knuffel van een onzeker meissie

Die hoop, terugkijkend naar al die heerlijke vakanties en dan jezelf na 10 jaar alleen op de bank zien zitten, afschuwelijk.....................
Ik voel het, het niet meer zien zitten, waarvoor nog? Voor wie?

Ja voor jezelf en voor je kinderen, de huisdieren, proberen dat fijne rustige gevoel weer terug te vinden. Want je bent niet alleen.

Heel veel steun en knuffels,
liefs Pijndieblijft

Tjee Odie, wat een verhaal! Wordt er helemaal triest van, hoewel jij je nu juist weer wat gesterkt voelt door de reactie van Freespirit. Over hoe je je voelt en wat zoiets met je doet daar kan ik me wel een beetje een voorstelling van maken. Zo ontzettend naar voor je dit allemaal, zo vreselijk droevig. Ik vind het echt tragisch dat je zolang met iemand kunt samenzijn die al zolang niet echt met hart en ziel van je houdt. Tenminste niet op de manier zoals zou moeten. Door omstandigheden en persoonlijke sores kan het best zo zijn dat je de ander in die zin eens een tijd tekort kunt doen maar dat zou dan ergens toch duidelijk moeten worden lijkt me, dat het dan dus echt ergens aan ligt. Maar jaren en jaren dat is niet ok. Ik hoop dat je het gevoel dat je nu hebt kunt vasthouden maar verdriet over dat het allemaal zo gelopen is zul je denk ik nog het nodige hebben en dat moet ook denk ik! Maar zoals Freespirit aangaf, probeer soms door het verdriet heen te kijken naar de periode die daarna komt. Heel veel sterkte en veel goede moed toegewenst odie

Liefs Peter

Hoi Odie,

De kogel is nu echt door de kerk meid
Er is een einde gekomen aan de onzekerheid waar je de laatste tijd in leefde..
Het jezelf pijnigen met afwachten en afvragen is voorbij...
Je hoeft geen water meer bij de wijn te doen..je hoeft je niet meer te schikken...
Het enige waar jij je nu druk om moet maken ben jezelf...
Wanneer het goed tot je doorgedrongen is wees dan vooral niet bang of angstig over wat de toekomst je zal brengen.
Je momenteel lage zelfbeeld en jarenlange afhankelijkheid hebben de neiging om voor grote paniek te zorgen in je hart.
Gedachtens als: 'Ik red het niet zonder hem, ik ben helemaal alleen, wie moet mij nou nog, hoe moet ik dit of dat doen, red ik het financieel, hoe moet het met mijn kind, kan ik wel werk vinden..o, wat ben ik stom geweest, waarom heb ik niks gezien'.
En nog duizend andere vragen..en op vele vragen zal het antwoord nooit komen..
Na 25 jaar lief en leed is het voorbij..na zoveel offers, na zoveel schikken en dienen, na zoveel geven en nemen.
De man die 25 jaar lang aan je zij heeft gelegen, heeft de handdoek in de ring gegooid...en daar zit je dan met je goeie gedrag.
Ik kan me een voorstelling maken van dat brein van jou...een pruttelende pot pap die overkookt...
Je wordt overspoeld door emoties..Verdriet, woede, herinneringen, onzekerheid, minderwaardigheids-fases, (zelf)medelijden,
wraak, haat, melancholie, angst...En ze zorgen ervoor dat je je totaal 'verslagen' voelt..
Als je er aan denkt allemaal, dan is het net of je alle leven uit je voelt wegvloeien..en je k?ɬ?nt niet anders dan er aan denken..
Het legt je meer en meer lam..
Het lijkt erop of je je armen niet meer kan bewegen, je benen, je hoofd...
Waarom beweegt alles eigenlijk nog..het hoeft toch niet meer voor jou..De pijn..de pijn is too much..
De gedachtes met: Waar doe ik het allemaal nog voor; hebben zijn uitwerking..Het gebrek aan zelfvertrouwen en zelfliefde wordt door vriendje angst pittig onderhanden genomen. Het doet zijn werk met dodelijke precisie...En toevallig vind je dat het nog gelijk heeft ook. Want je b?ɬ©nt tenslotte een nobody zonder hem..je b?ɬ©nt niks waard, je b?ɬ©nt niet lief,leuk en aardig..
Er zit tenslotte niks om wat aan te vinden...Je bent op alle vlakken tekort geschoten..Z?ɬ? tekort dat hij nu zijn biezen pakt..
Je had nog m?ɬ©?ɬ©r moeten laten..nog m?ɬ©?ɬ©r water bij de wijn moeten doen, m?ɬ©?ɬ©r oog hebben gehad voor zijn shit allemaal..
Je had het hem m?ɬ©?ɬ©r naar zijn zin moeten maken...Je hebt gefaald..En daarom is ie nu weg....En nu ben je oud...
Enige herkenning?

Lieve Odie, ik bedoel hier niet mee dat jouw man een rotvent is geweest voor je..en dat het allemaal aan hem heeft gelegen.
Of dat jij het 'alleen maar slecht' heb gehad...
Ik zeg niet dat het 25 klote-jaren waren, of totaal liefdeloos...totaal overbodig...
Ik begrijp heel goed dat er liefde heeft gezeten tussen jullie, anders hou je het geen 25 jaar met elkaar uit...
Samen hebben jullie veel dingen meegemaakt. In familiesfeer, in vriendenkring, met werk, met opvoeden, thuis, op vakanties.
Heel wat geboortes, verjaardagen, sinterklazen en oud en nieuw`s gevierd. Heel wat afgekibbelt, met deuren gesmeten, elkaar uitgescholden en toen weer goed gemaakt...Meer moeten geven dan nemen in ieders eigen versie gevoeld.
Het is uitgesloten dat je dat 'zo maar' even opzij zet of er overheen stapt..Of dat je het nu moet afdoen als dat het allemaal niet veel heeft voorgesteld. Het heeft wel degelijk iets voorgesteld. Je was niet supergelukkig..je was content, tevreden.
Maar nu word je ook ongewild om je oren geslagen met je 'eigen tevredenheid' van de afgelopen jaren.
Ik weet niet of je het hier over 'wiens schuld het was' kan praten..Begrijp me niet verkeerd, want de manier waarop hij de dingen heeft aangepakt valt wat over te zeggen. Maar ik denk dat in the long run, jij net zo schuldig bent als hij..?ɬ°ls we hier over schuld praten dan. Jij hebt het net zo op zijn beloop gelaten als hij...Denk maar aan 8 jaar geleden toen het bijna zo ver was dat jij het op wilde geven...Jullie beiden hebben denk ik meerdere keren dat gevoel gehad maar er niets mee gedaan.
Ik begrijp ook de redenen wel waarom..zowel van jou als van hem...Als je eenmaal in een bepaald schuitje zit wat al jaren dobbert op weg naar...dan ?ɬ?s het ook niet makkelijk om uit te stappen, zeker als je goeie moed hebt en er zijn weer beloftes of toezeggingen gedaan dat alles beter zal worden...En voordat je door hebt dat het zo ook niet werkt, ben je inmiddels alweer een paar jaartjes verder gedobbert...Het is als water onder de brug..
Probeer het vernietigende oordeel over jezelf tot stilstaan te manen..Je hebt goed en fout gedaan, niet meer en niet minder.
Je hebt het gedaan zoals je dacht het goed te doen, zoals elk mens dat probeert. Het werkt echt niet positief en het levert je echt niks op als jij jezelf helemaal gek zit te maken met de do`s en dont`s die je dan allemaal had moeten doen.
Het eindresultaat is waar je mee te maken hebt..en dat is dat jij je leven weer inhoud moet gaan geven. J?ɬ?uw inhoud.
Ik kan je momenteel alleen maar aanraden om je koppie erbij te houden nu. Probeer die gierende emoties een beetje in bedwang te houden. Laat de angst voor alles niet de overhand krijgen, ook het sentiment niet. Kop erbij!
Langdurige gesprekken van hoe of wat...vermijd ze. Zeg je zegje en daar is de kous mee af. Je zal even een flinke muur omhoog moeten trekken die ervoor zorgt dat er duidelijke afspraken gemaakt kunnen worden zonder dat je instort. Hou je kop erbij! Regel alles wat er geregeld moet worden en deel jezelf in als nummer 1. Ga hem niet vertellen wat hij allemaal wel en niet kan doen. Maak je eigen lijstje en handel dat zo goed en snel af als mogelijk is. Als hij ergens anders kan wonen of terecht kan, stel dat absoluut niet uit, laat hem vertrekken.
Je zal na zijn vertrek even helemaal instorten vrees ik...Het zal even duren voordat je weer gevoel hebt in je armen en benen, en je zal duizend doden sterven...Je zal heel veel tranen laten en het leven zal aanvoelen als zinloos...
Je zal helemaal verrot en verslagen op die ldvd-bodem leggen en hopen dat God je komt halen...Maar hij komt niet Odie...
Als je alle tranen gehuild heb om alles, dan zal je eerste blik gericht zijn naar boven...Van de bodem kijk je naar omhoog..
Waar jij staat is het donker, maar als je omhoog kijkt zie je licht...Licht wat je vreugde brengt...En hoe graag wil jij leven in het licht? Je zal keihard voor jezelf moeten zijn...Elke stap die je neemt doet zeer, maar hoe meer stappen je vooruit zet, hoe makkelijker het lijkt te gaan, hoe minder zeer ze lijken te doen. Besef dat elke stap die je doet dat die puur voor jezelf is.
Dat elke stap je een stukje dicht naar jezelf toe brengt. Het zal gaan met vallen en opstaan, en je zal moeten knokken als nooit tevoren. Maar alles wat je doet, doe je voor jezelf. Je zal er achter komen dat je ?ɬ°lles kan wat je wilt. Je zal er achter komen dat je het zelfs nog beter kan allemaal. Je zal merken dat jij heel goed in staat bent beslissingen te nemen voor jezelf waar je wat aan hebt. De wereld van Odie kan veranderen in de wereld van Odie..de vergeten Odie..
Herinner jezelf, herinner je verlangens, herinner wat je leuk, mooi, geweldig, en fijn vond. Herinner je dromen, herinner je langvergeten doelen die je ooit had. Herinner wat je ooit had willen ondernemen voordat het in de vergetelheid raakte...
Je verleden IS geen obstakel om dat te zien. Wat je hebt gehad IS niet alles wat er was voor jou! Er IS m?ɬ©?ɬ©r!
En jij bent de aangewezen persoon die dat m?ɬ©?ɬ©r kan krijgen ?ɬ°ls je wilt erkennen dat er m?ɬ©?ɬ©r IS!
Al dat m?ɬ©?ɬ©r wat je in je huwelijk wilde maar niet voor handen was is er nu wel..Alles waarvan je droomde om te doen , maar niet kon doen, ligt nu binnen handbereik..Alles wat je met de loop der jaren in de kast hebt gezet, kun je er nu uithalen.
Ik denk dat bij de aanblik van w?ɬ°t je allemaal in de kast hebt gezet, je zal huilen...Huilen dat het in de kast staat..en waarom.
Heb de moed om het uit de kast te halen...probeer het opnieuw leven in te blazen...Onderneem nieuwe dingen.
Leg jezelf geen beperkingen op. Denk niet omdat je nooit heb leren zwemmen, je het nu niet meer kan leren..
Als jij wilt zwemmen, doe je er alles aan om dat te leren..Waar een wil is is een weg...
Het verleden brengt je niks..de toekomst wel..al lijkt die nu niet zo rooskleurig...lijkt...
Heb vertrouwen in je eigen kunnen, je eigen kracht...Geloof erin dat je alles mogelijk kan maken..Als je hart op de goeie plek zit met oog op wat je wil doen zijn de mogelijkheden ontelbaar. Geloven in jezelf en je kunnen is your ticket out.
Gebruik affirmaties..?ɬ©lke dag! Hang post-its op je spiegel in de badkamer, steek een kladje met kracht-tekst in je tas...
Morgen gaat alles beter
Morgen is de eerste dag van mijn nieuwe leven
Ik kan alles doen als ik mezelf een kans geef
Ik ben sterk en ik overleef dit
Ik b?ɬ©n liefde en h?ɬ©b liefde
Op internet zijn er nog duizenden te vinden van zulk soort tekstjes..gebruik ze.

Lieve Odie, ik weet dat je gedachtengang nu a ticket to hell and back is, maar meis..zucht..probeer dat binnen de perken te houden en zo min mogelijk in negativiteit naar jou kant door te laten slaan. Voordat je het weet wordt je verteerd door 'onbelangrijke' dingen uit het verleden, die je zicht op beter helemaal zwart maakt. Voordat je het weet vindt je van jezelf dat je het doodspoegen niet waard bent en dat je niks voorstelt.. Al het negatieve is gauw opgeteld en aan elkaar gebreidt als een ouwe jas die jij dan aantrekt..niet doen! Laat alles voor wat het is..met de schuldvraag in het midden.
Het verleden brengt je helemaal niets meer dan bitterzoete herinneringen en pijn in je hart..de toekomst wel.
Grijp die toekomst Odie..met beide handen en laat nooit meer los! Neem die gok! Neem het risico!
Ga je op je bek..opstaan en doorgaan! La je niet klein krijgen..knok voor jezelf..Vecht..vecht om alles in je leven te hebben of krijgen wat je altijd graag heb gewild..Leef zoals jij het leven voor ogen heb...
Lees mijn blogs: Voor iedereen die het lezen wil 1 en 2, Waarom, Tussendoortje, Het gevoel etc nog eens door.
Misschien geven ze je n?ɬ©t dat zetje wat je nodig hebt..ik hoop het wel in ieder geval...
Meer als deze miniscule handvaten kan ik je niet bieden om je te helpen...

Doorleef dit verdriet, geef jezelf de ruimte om dit te verwerken, neem de tijd om hiervan te helen...
En daarna..LEVEN Odie...Leven...

Een dikke knuf van mij, FreeSpirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...

Nou...heb het gezegd hoor..dat ie moet vertrekken.....viel niet goed en hij is heeeeel erg boos....we zien wel hoe het verder gaat, ben wel rustig..

spreek je gauw