Het is over...ergens wist ik het wel maar wilde ik het niet geloven. Tja, als je lief weggaat met de boodschap het voor ons te doen en wel een toekomst samen te zien, dan houd je wel hoop. Gisteren heb ik een gesprek geeist en daar kwam naar buiten dat hij van mij houdt en om mij geeft (vind ik moeilijk te geloven) maar dat zijn vertrouwen geschaad is. (ik heb hem nog nooit bedrogen, alleen zijn email 4 keer gelezen) De dingen waardoor het mis is gegaan zijn dingen waaraan gewerkt kan worden: Ons seksleven was niet goed meer en die emails die ik niet had mogen lezen. Hij zegt dat hij zijn liefde onderdrukt en liever opnieuw begint. Dus liever iemand anders dan mij. Pijnlijk, maar nu heb ik dus gehoord wat ik al die tijd al dacht en toch doet het pijn. Nu kan ik het toch gaan afsluiten hoop ik.
Raar he..precies 3mnd na de breuk en dan toch nog zo'n pijn voelen? Mijn ogen zijn nu nog dik. Ik hoop dat ik dit teboven zal komen en ooit weer de liefde zal vinden of de liefde mij. Maar voorlopig blijf ik liever alleen ook al doet dat ontzettend pijn. Het is gewoon over....pfffhhh...6,5 jaar.