Er zijn momenteel 0 gebruikers en 9 gasten online.
Ooooo nee he
Ooooo nee he en wat nu?!!?
Mijn moeder heeft hem gebeld,gewoon om even te vragen hoe het met hem ging yeah right!!
Ze hebben 3 kwartier aan de telefoon gezeten.
Dit had ik echt niet gewild!!
Anyway ik weet nu weer dingen die ik dus echt niet had willen weten!!
Hij heeft gezegd dat het eerder niet goed komt dan wel door mijn boze smsjes,mijn moeder heeft uitgelegd dat ik die gestuurd had door onmacht en het feit dat je zo graag bij iemand wil zijn en je steeds wordt afgewezen je onzeker en bang maakt en daardoor rare dingen doet. Dat begreep hij later ook wel en weer zei hij dat hij zo genoeg heeft van de ruzie's en dat hij dat niet wil,nee ik dus ook niet!!Dat hij me wel periodes mist en me het liefst wil vasthouden en van me houd maar dat hij dat gevoel wegdrukt en zich dan gaat concentreren op iets anders.Hij zei ook dat hij tot oud en nieuw wilde wachten om te kijken of hij me dan nog steeds zo zou missen.????
Mijn moeder heeft gezegd dat ik op zoek ben naar een huisje en nu weet dat het definitief over is want anders was hij al lang terug geweest,ze zei ook dat zij dacht dat het voor hem echt over was en dat hij gewoon moest zeggen tegen mij...het is over maar op dit alles zegt hij niks,hij zwijgt en zegt dan dat hij niks positiefs maar ook niks negatiefs wil zeggen.
Ze zei dat ze hoopt dat hij heel gelukkig wordt met een ander en dat ik dus toch niet de ware ben en dat ze weet dat hij nooit haar schoonzoon meer zal worden,ook hier zei hij niks op.
Ze begon zelfs te huilen dat ze het allemaal zo erg vond,hij werd stil...ze vroeg of ze hem nog eens mocht bellen gewoon om te vragen hoe het met hem gaat,hij zei ja tuurlijk zal altijd je telefoontje beantwoorden...
Pfffff voelde ik me net weer een beetje oke en dan doet zij dit,weet ik dingen die ik niet had willen weten....maar wat moet ik nu weer doen?????????
Nu voel ik me weer zo slecht en die brok in me keel en het gevoel alsof ik hem definitief kwijt ben.....wat moet ik nu???? Ben ik hem echt voorgoed kwijt???????
- geloofindeliefdeverloren's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
Niemand weet of je hem
Niemand weet of je hem voorgoed kwijt bent, ook wij niet. Maar daar moet je je ook niet mee bezig houden.
Zoals ik al eerder tegen je zei: je MOET eerst aan jezelf werken, anders weet je niet eens ?ɬ®cht of je hem zelf wel terug wil, want op dit moment is het volgens mij ook een beetje een kwestie van macht op anderen willen/kunnen uitoefenen. laat dat los! Laat hem nu los en denk niet meer voor hem, wat hij wel of niet wil. Ga met jezelf aan de slag!
Al naar de huisarts/Riagg geweest? De problemen die grotendeels door jouw gedrag worden veroorzaakt kunnen alleen met professionele hulp aangepakt worden. Laat hem zien dat je die zaken en zijn mening serieus neemt.
En werk niet aan jezelf voor HEM, maar voor JEZELF! Nieuwjaar is het al over 2 maanden, gun hem die tijd, geef hem, maar ook jezelf, die ruimte. Ga niet op hem wachten, maar doe je eigen ding. Als het bestemd is komt het wel goed. Plan morgen gelijk Sinterklaas en Kerst vol, wacht niet op hem daarmee.
Ik heb het idee dat hij wel respect voor jou en je moeder heeft. Ook als het niet goed komt moet je jezelf gelukkig prijzen dat je toch 1,5 jaar samen bent geweest met iemand die jou/jullie zo belangrijk vindt, zelfs als het niet goed zou komen. Maak je geen zorgen om wat je moeder gedaan heeft, ik vind het flink en sympathiek van haar, ze bedoelt het goed, ze begrijpt dat hij op zijn minst ruimte nodig heeft, even alle verplichtingen stopzetten, even het idee dat hij volledig vrij is. Hoe pijnlijk dat ook voor jou is. Maar gelukkig werk je nu aan jezelf, dus gun je hem die ruimte...
Het klinkt allemaal weer een beetje hard, maar deze les zal je toch mijns inziens echt moeten leren anders zal je zowel met h?ɬ®m, als met iemand anders geen gezonde relatie kunnen opbouwen, en dat is toch wat je uiteindelijk het liefste wil...
Succes!
Tja Frederique het klinkt
Tja Frederique het klinkt hard maar je hebt helemaal gelijk!
Wat je zegt over of ik hem wel echt terug wil maar dat het een kwestie is van macht op anderen uitoefenen dat klopt ook.
Ik ben nog nooit gedumpt om het maar even zo te zeggen,altijd was dat van mij kant en het feit dat je gewoon zo graag bij iemand wil zijn,dat je je fouten inziet,zoveel van iemand houd en zo graag een kans wilt hebben maar die niet krijgt dat maakt je onzeker en machteloos en boos. Ik heb altijd alles in de hand gehad en nu dus niet en daar kan ik niet echt goed mee omgaan.
Ik wil hem gewoon terug,mijn verlangen naar hem is zo groot en wil hem laten voelen en zien hoe het ook kan en hoe ik echt ben en het is echt vreselijk dat ik die kans niet krijg.
Ik weet door hem los te laten dat dat mijn enige kans nog is,maar het valt me zwaar en moeilijk want het liefste heb ik hem nu bij me maar dat gaat niet.Ik ben bij de huisarts geweest en ik ga aan de slag met een psycholoog waar ik niet veel zin in heb want heb door gebeurtenissen in mijn jeugd al vele jaren bij een psycholoog gelopen maar goed wat moet dat moet en in de tussentijd moet ik zeker voor mezelf zorgen en opkomen en dingen doen voor mezelf maar hij zit eigenlijk nog steeds continue in mijn gedachten en het loslaten is zo moeilijk,voor mij is hem loslaten een gevoel van dat ik het opgeef.
Denk je echt Frederique door hem met rust te laten en niks van me te laten horen dat dat nog de enige kans is dat het ooit weer goed komt????
Sorry, lees nu pas dit
Sorry, lees nu pas dit bericht van je...
Ja, zeker na je post van vandaag denk ik dat het wel goed kan komen.
je moet alleen wel de hulp met 2 handen aanpakken. het is prima dat je er geen zin in hebt. Ik zou je ook aanraden niet teveel over het verleden te praten, dat kan je toch niet meer veranderen.
Praat over het hier en nu, en hoe je je gedrag in bepaalde situaties kan veranderen. een beetje inzicht in waar het vandaan komt is misschien handig, maar meer ook niet (is mijn mening).
Je hebt het alleen wel echt nodig. Zorg dat je je vertrouwd voelt met de psycholoog en dat hij je handige tips geeft (wellicht R.E.T.-therapie, maar ik heb er verder eigenlijk geen verstand van, zoek het eens op op internet)