Echt onwerkelijk....zo voelt 't tenminste.
Sinds vorige week zondag geen contact meer gehad met m'n ex....kijken of 't zou helpen. Mij hielp 't wel....ik mis 'm wel erg, maar hoe minder ik weet wat hij elke dag doet en met wie, hoe minder ik me er rot over kan voelen.
Gisterenavond belde hij ineens op; hij trekt 't allemaal niet meer....hij mist me verschrikkelijk en voelt zich al dagen leeg. Sinds ik ruim 3 weken geleden uit ons huis ben gegaan ben ik blijkbaar sterker geworden en hij alleen maar zwakker. Die andere vrouw bestaat sindsdien niet eens meer voor hem...ze is ineens helemaal niet leuk meer en boeit 'm voor geen meter. Leuk om te horen, maar ik wist wel dat dat zou gaan gebeuren... hij beseft nu pas weer hoe goed we samen waren. Tja, leuk hoor, maar wat moet ik ermee? Ik baal er mega van dat ie onze relatie niet eerder zo op waarde heeft geschat....
Ik ben sterk gebleven in het gesprek en heb verteld dat ik ook heel veel voor hem voel, maar dat 't veel te makkelijk is om nu al te gaan kijken naar een toekomst samen.....hij is 't wel met me eens dat het apart wonen niet slecht hoeft te zijn, maar ondertussen wil hij me nu en wil hij dingen met me doen, knuffelen en kletsen. Ik zou dat ook graag willen hoor, begrijp me niet verkeerd, maar dit gaat te makkelijk voor hem....Hij komt er achter dat ie me terug wil en ik moet dan maar haleluja zeggen en 'm terug nemen....dat kan ik dus niet. Ik hoop niet dat ik m'n eigen glazen aan 't ingooien ben door deze actie, maar ik heb er nog geen goed gevoel bij. Ik wil dat ie meer moeite voor me doet om me terug te winnen....dan pas geloof ik 'm weer als ie zegt dat ie oud met me wil worden.... is dat zo gek?