Wat een rare avond....
Ex-liefje en ik liepen elkaar gedurende de college-avond vrij onverwachts tegen het lijf. We hadden afgesproken om daarna wat te gaan drinken. De ontmoeting was behoorlijk onwennig.
Enfin, het eind van de avond en we spraken af in een cafeetje. In het begin was het nog steeds wat vreemd, maar na tien minuutjes kwamen we allebei best wel los en werd het tot mijn grote verbazing enorm gezellig.
Ex bood nogmaals zijn welgemeende excuses aan voor het feit dat ik zijn berichtjes op die manier geïnterpreteerd had. Hij gaf aan dat hij dacht dat mijn reacties daarop ook die richting op gingen. We zaten al snel lachend onze berichtjes aan elkaar te laten zien en kwamen tot de conclusie dat ze nergens op sloegen. Nogmaals zei hij: "Ik wil echt graag bevriend met je zijn, ik wil je graag als persoon in mijn leven. Ik ga niet ontkennen dat ik je echt heel aantrekkelijk vind, maar.. (en daar kwam hij) een sexrelatie zou ik absoluut niet kunnen verantwoorden tegenover mezelf en dat is echt mijn bedoeling niet. Sorry, als ik je dat idee heb gegeven."
Nadat ik hem er nog een paar keer mee geplaagd had, hebben we eigenlijk heel gezellig zitten kletsen. Leuke herinneringen opgehaald. Op een bepaald moment gaf hij vanuit zichzelf ook aan, dat hij zich enorm schuldig voelde over het feit dat hij te weinig aandacht aan mijn kind besteed had. "Ik was eigenlijk alleen maar met jou bezig en heb me daardoor niet genoeg met je kind bemoeid, terwijl het juist een fantastisch leuk kind is. Ik had daar best wat vaker wat leuks mee kunnen doen."
Al heel snel zaten we gewoon weer op het niveau van voor de stress. Het was ontspannen, relaxed en luchtig. Ik had zelf ook absoluut niet de behoefte om te beginnen over onze strubbelingen. Weer gaf hij aan geen behoefte te hebben aan andere vrouwen.
Toen ik hem vroeg hoe hij onze vriendschap zag, vertelde hij dat hij graag af en toe leuke dingen wil doen. Iets drinken, wat eten, een keertje uitgaan, elkaar bellen. En toen kwam het eind van de avond.
Hij heeft me een zoen gegeven en een dikke knuffel en gaf nogmaals aan dat hij me een topvrouw vindt.
Ik reed eigenlijk weg met een prima gevoel. Voelde me niet ellendig. Maar misschien komt dat nog. Toen ik thuiskwam kreeg ik meteen een smsje: "Ik vond het erg gezellig met je. Je bent nog steeds een lieverd en je ziet er geweldig uit. Slaap lekker. xx" Ik ga niet ontkennen dat er weer een fysieke spanning aanwezig was. Dat toen we elkaar omhelsden er niet van alles door me heen ging. Dat hij me weer aankeek met die blik van voor dat we problemen kregen, ik weet zeker dat hij nog gevoelens voor me heeft. Maar goed, dat neemt de problemen niet weg natuurlijk..
Ben wel erg blij dat ik me niet vergist heb in hem, dat hij toch niet zo fout is als ik even heb gedacht.
Ik heb nog niet gereageerd op zijn sms maar zal hem zo even mailen dat ik het ook gezellig vond. Verder zie ik maar even hoe het loopt, dit weekend en de komende weken een hoop dingen gepland, dus weinig tijd om me druk te maken...