Ik wil hier ff mijn verhaal kwijt. Ongeveer 1,5 jaar geleden heb ik in een therapie groep een meisje leren kennen. vanaf het moment dat ik haar zag was ik smoorverliefd op haar. Ik ben 24 en nog nooit eerder echt verliefd geweest maar vanaf het moment dat ik haar heb leren kennen is mijn leven totaal veranderd. Het probleem is dat zij op het moment dat ik haar heb leren kennen net 3 weken een vriend had. wij zijn na een tijd op zich best goede vrienden geworden. maar de vriendschap voor mij was voor 99% een hel omdat ik er meer van verwachten dan zij. omdat zij een vriend heeft heb ik het nooit durven te vertellen omdat ik bang was dat zij het ongemakkelijk zou vinden en de vriendschap zou verbreken. na een jaar doorsukkelen en maar hopen dat we vrienden konden blijven kwam ik er langzaam achter dat dit niet voor mij ging werken. Dus heb ik besloten om geen contact meer te zoeken. wat voor mij extra moeilijk is omdat we vaker met een best hechte vriendengroep afspraken en ik die afspraken nou ook moet laten schieten. Voor mij lijkt het dat de enige mogelijkheid is om alle contact met haar en met de rest van de groep te verbreken omdat het te confronterend is voor mij. maar heb nu al bijna 4 maanden geen contact en het lijkt er niet beter op te worden. zij heeft trouwens ook geen initiatief genomen.Ik denk dat zij wel wist dat ik verliefd op haar was want mijn gedrag was overduidelijk. als ik terug denk en haar en aan die tijd doet mijn hele lichaam pijn. heeft iemand ook zoiets meegemaakt en misschien een advies voor mij over hoe ik hier mee om kan gaan? want zo is mijn leven hel en heb het idee dat dit gemis nooit over gaat. gr