Onbeantwoord

afbeelding van socratesje007

Hallo,

Ik ben eigenlijk nieuw hier, en ik zit nu al enkele maanden met iets...
Ik ben 17 jaar oud, en in mijn klas dit jaar zit een meisje waar ik verliefd op ben geworden, dit is op zich niet zo'n probleem en ik voelde mij een tijdje zeer euforisch, het typische gevoel, maar hoewel we zeer goed overeenkwamen (nog steeds), wou ze verder niets met mij. Normaal gezien is dit iets overkomelijks, maar nu heb ik het echt zwaar te pakken, ik zie haar elke dag op school en voor mij lijkt ze echt perfect, ik weet dat dit slechts een illusie is maar ik vind echt geen negatieve kanten. Iedereen praat constant over hoe knap, slim, vriendelijk,... ze wel is, en dit geeft mij steeds meer het gevoel dat mijn leven zonder haar echt niet veel voorsteld. Onlangs heeft ze mij nog eens duidelijk gemaakt dat het nooit iets zal worden, en dat ze gewoon vrienden wil blijven, dit valt mij echt moeilijk. Ik weet dat je zoiets echt gewoon moet vergeten, maar deze keer lukt het mij echt niet, ik voel mij steeds slechter en hoewel ik enkele zeer goede vrienden heb die dit weten, lukt het mij echt niet, dit zal deels te maken hebben met het feit dat ik haar elke dag zie, dit nog anderhalf jaar, van school veranderen is geen optie, ik weet mij geen raad meer...

Groeten

afbeelding van ikhebhulpnodig1

Goed je het hier plaatst.

Ik heb ook wel een paar middelbare school "crushes" gehad. Ik denk dat je hier wel snel overheen komt, want je hebt er nooit een intieme relatie mee gehad, zo was dat bij mij het geval. Maar eerlijk gezegd weet ik niet hoe je je voelt dus kan het niet echt plaatsen. Lastig dit, ik ken het wel, maar denk niet dat ik het zo heftig toen heb gehad. Ik werd pas echt verliefd toen ik een relatie aanging met mijn ex. Ik wist toen wel dat het goed voelde, maar toen ik intiem met haar werd toen pas wist ik het zeker. Ze voldoet wel aan je eisen, en is in alle opzichten zeker perfect? Dat is een klote gevoel ja, ik hoop dat je hier mee kunt omgaan binnenkort!

afbeelding van Zoals_het_is

Hey socratesje007, Erg

Hey socratesje007,

Erg vervelend voor je, liefde maakt het niet makkelijk voor je in zo'n situatie.

Ik vertel je graag mijn opties, misschien dat je er voor openstaat en dat het ook bij jou helpt.
Ik heb in ieder geval begrip voor je.

Wat mij vaak helpt is afleiding, bakken vol met afleiding.
Niet negatieve afleiding maar juist die kleine positieve dingen in het leven.
Het zijn tenslotte de kleine dingen in het leven die het zo mooi maken, mits je deze kan zien.
-Uitgaan is een voor mij een uitvinding geweest: je ontmoet op deze manier mensen, kan leuke contacten leggen en zelfs een potje sjansen of sjans krijgen kan erg prettig zijn ( zeker in moeilijke tijden)
-Praat over je gevoelens en wat je bezig houdt, maar houdt er rekening mee dat je een oplossing moet vinden/krijgen, waar ik vaak de fout ben ingegaan is te veel praten over hetzelfde probleem en hierdoor geen oplossing vinden maar juist bevestigd krijgen van vrienden of vriendinnen hoe erg de situatie wel niet is.

"Op elk potje past een deksel" , een bekende uitspraak.
Ik zou zeggen: socratesje, ga dat dekseltje zoeken Knipoog

Veel begrip,

Zoals_het_ is

afbeelding van socratesje007

Bedankt

Hallo,

Hartelijk bedankt voor de hulp, maar ik vrees dat dit nog een tijdje zal duren, sinds vorige week heeft ze een vriend, wat echt verschrikkelijk pijnlijk is... Ik hoop dat er ooit een einde aan komt, ik ken enkele meisjes die ik zeer leuk vind, maar die vergelijk ik telkens met haar, waardoor er eigenlijk momenteel geen mogelijkheid is om aan andere te denken...

Groeten,
socratesje007