Dan zal het ook wel zo zijn. Het is nu zaterdag ochtend 01:34 uur. ik lig lang uit op de bank laptop op schoot, alle lichten aan en vraag me ineens af; waarom voel ik me zo verdomd alleen. Ik ben het niet. nooit geweest ook. ik heb hele lieve vrienden, mijn ouders en mijn broer en schoonzus. En toch, toch besluipt dat gevoel van eenzaamheid me steeds vaker.
Nu ook, en als ik eerlijk ben en ik zou vanaf een afstandje naar mezelf kunnen kijken nu dan ziet het er ook zo uit. Ik ben eenzaam. Maar ik weet dat het niet zo is. Ik ben het niet, zo voelt het alleen. Hoe het komt?
ruim een jaar geleden besloot ik samen met mijn vriendin een huis te kopen. dit leverde veel stress op, stress die niet welkom was. We hadden al een turbulent jaar achter de rug. Ik werd ziek en liet het niet toe dat zij me zou helpen. Ze was er voor me, maar toch ook niet. We werden gek in het oude huis, tijd voor een nieuw onder komen. huis gekocht, en beide achterover gaan hangen met de instelling nu komt het wel weer... zo rond juli bleken de scheuren in ons samen zijn niet meer te maken, en na een knallende ruzie om een vergeten boodschap zijn we uit elkaar gegaan.
We waren boos op elkaar, misten elkaar, maar wisten beide dat wat we misten al jaren weg was. We waren broer/zus. goede vrienden die gewoon bij elkaar in bed slapen. Waar geen spanning of passie of vuur meer tussen was. het was over.
Ik ging daten en zij ook. we belden elkaar soms en vertelden hoe onze dag was of we nog leuke mensen ontmoeten. Het waren korte contacten. Ik hield nog steeds van haar, zijn van mij. alleen anders. Nu vertelde ze rond sinterklaas dat ze een nieuwe vriend heeft. En ik ben oprecht blij voor haar.
Ik zelf date me suf, maar merk steeds weer dat wanneer ik aan haar denk het me pijn doet dat ze nu met een ander is. Iemand die haar gelukkig maakt. Dit heeft direct uitwerking op mijn aantrekkingskracht schijnbaar. Want van alle date's die ik heb gehad zijn er 5 blijven hangen; redelijke score? ja, als je doel vriendinnen maken is. niet als je door wilt met je leven.
Ik ben eenzaam als ik thuis ben. Er zit niemand naast me op de bank, en komt niemand naar beneden om me te vertellen dat ondanks dat ik vakantie heb dit absurd is. er is niemand die even tegen me aan komt liggen als we tv kijken. Het enige wat er is, is een lang vervlogen ideaal van huisje boompje beestje.