Ik dacht dat het goed met me ging ( het gaat ook beter met me ). Ik voelde me de laatste tijd wat beter en heb veel leuke plannen gemaakt om te gaan doen. Ieder weekend zit vol, zodat ik maar niet alleen thuis hoef te zitten, want dat zijn de ergste avonden.

Maar helaas het ging toch iets minder goed dan ik dacht. Afgelopen weekend een avondje opstap met iets teveel wijntjes op. Raakte aan de praat met een man aan de bar. Super lang met hem staan praten. Nu schaam ik me want had het bijna heel de tijd over mijn ex en mijn verdriet dat ik er nog steeds om heb. En dat tegen een wild vreemde in een bar. Voelde me daarna zo rot. Wil gewoon een leuke avond hebben en niet aan hem denken pff en stort ik ook nog eens mijn hart uit bij een vreemde. Voortaan maar iets minder wijntjes

Al ruim twee maanden geen contact gezocht met mijn ex en de behoefte wordt ook steeds minder. Alleen pijnlijk dat als ik geen contact zoek hij het dus ook niet doet
besef me nu echt dat we geen onderdeel meer uitmaken van elkaars leven. Ik weet niet wat er in zijn leven speelt en hij niet wat er bij mij speelt.

Soms baal ik echt zo dat ik zo lang wanhopig achter hem heb aangelopen, had gewoon vanaf het begin geen contact moeten zoeken. Schaam me echt voor mijn wanhopigheid!!! maja de tijd kan niet terug gedraaid worden.

Zo dit wilde ik even kwijt!!

Weltruste mede LDVDers