Nu kan mijn liefdes verdriet echt beginnen

Nou de kogel is door de kerk, gisteravond had ik een gesprek met haar, en ondanks al mijn hoop, voelde ik eigenlijk al een tijdje dat het niet meer goed zou komen, de definitieve punt.
Ze zag het ondanks alle gevoelens die ze nog voor me heeft niet meer goed komen, ze was vast besloten, door haar tranen heen, je voelt zo iets, dat dit voor dit moment dan echt het einde is.
Haar woorden hoe zorgvuldig ook gekozen leken wel mes steken, ik huilde, smeekte zelfs nog even tegen beter weten in, zelfs de knuffel die ik kreeg bij het weggaan voelde niet meer goed, alsof zelfs die knuffel het verhaal wilde vertellen dat het echt over is.

Heb haar gisteravond nog even aan de telefoon gehad, slecht geslapen maar ja dat zat er wel in.
Door de kinderen heb ik haar vandaag nog tweemaal gezien, ze leek op gelucht , liever zelfs, bezorgd om mij, ze gebruikte zelfs woorden als schat en lieverd, maar toch vooral opgelucht.

Ik wil haar punt erachter ook echt als punt zien, geen hoop toelaten, geen weg terug creeeren naar toch weer hoop, mijn kracht is dat ik uit ervaring weet dat als je echt voor je zelf gaat, je echt op jezelf richt, je over een maand of zes je in ieder geval weer wat beter voelt, zo af en toe weer een beetje gelukkig kan zijn. ja dat is wat ik uit ervaring weet, maar mijn hele lichaam schreeuwt , mijn hart ligt gebroken op de grond, en geen minuut rust in mijn hoofd. weet niet waar te beginnen, alles maar van minuut tot minuut aanpakken, kan iemand mij vertellen dat ik alles heb gedroomd.

Toen we nog gelukkig waren voelde de liefde voor haar en met haar soms zo heftig en hemels aan, het lijkt erop dat de pijn om het verlies gelijke tred houd daarmee. Zucht.......

Voor nu tot zover

Beertje61's blog
login of registreer om te reageren

Ma, 11/01/2010 - 21:56 — ikhoopopbeter

geef het wat tijd beertje

Geef het wat tijd om de ergste emoties te laten bezinken langs twee kanten.

Blijkbaar houden jullie nog van elkaar, maar is er teveel gebeurd om nog tot deftige oplossingen te komen.

Ik wil je geen valse hoop geven, maar als er liefde is langs twee kanten en er is niet onoverkomelijks gebeurd (zoals een derde partij), dan zal een rustpauze misschien wel een betere oplossing bieden dan je verwacht.
Er is bijvoorbeeld ook nog zoiets als relatietherapie, er zijn tenslotte kinderen in het spel (enook.

Maar dat zou ik nu nog niet aankaarten, laat alles wat bezinken, tijd en rust en afstand geven soms andere en betere gedachten, zelfinzichten, en inzichten in de problemen en het besef dat je misschien toch nog verder wilt.

Maar nogmaals : ik geef je geen valse hoop, ik ken je situatie niet voldoende (en dan nog). Mijn enige advies is : blijf zo rustig mogelijk onder de omstandigheden en denk ondertussen ook goed na over wat jij zelf wilt.

Heel veel sterkte.

Woe, 13/01/2010 - 21:20 — Beertje61

Zeker

Ik zal het ook tijd geven,weet dat het tot de mogelijkheden behoord, de tijd zal leren wat er nog mogelijk is.
Met de tijd zal er zeker een beter inzicht en zelfinzicht komen, voel me zelf nu nog erg schuld en verantwoordelijk.

Alleen daarop wachten zou voor mij funest zijn, de afgelopen maand voelde ook als wachten, en het verlamde me, ik had haar waarschijnlijk onder alle voorwaarden terug genomen, nu wil ik verder, en er klaar voor zijn, voor dat wat gaat komen.

Thnx voor je reactie

Ma, 11/01/2010 - 23:07 — Layla

@ Beertje61

IK leef mee, in het verdriet en onmacht die je nu doormaakt.
Ondanks dat je al een tijdje met het gevoel rondliep dat het niet meer goed ging komen, blijft een definitieve beslissing toch een hele grote stap en komt dit alles als een mokerslag aan.
Het is nog heel pril en ik denk dat het niet verkeerd is wanneer beiden partijen in alle rust nog eens goed kunnen nadenken over wat het nu toch werkelijk is wat ze diep van binnen willen.
Soms wordt er iets gezegd uit lange en sluimerende onvrede, en kan rust en tijd iemand tot inzicht laten komen.
Ik wil mijn reaktie niet te lang maken, je zult wel even genoeg aan jezelf hebben en neem de tijd en rust om dit alles op een rijtje te zetten.
Het is nu één grote warboel in je hart en in je hoofd, maar hopelijk kunnen jullie toch nog tot een goed en verhelderend gesprek komen, wanneer er wat rust is.
Ik wens je heel veel sterkte toe, Liefs en groet Layla

Woe, 13/01/2010 - 21:07 — Beertje61

Klopt

Ik weet wat je bedoelt Layla rust en tijd geeft soms weer een nieuwe kijk, en vlakt zaken die hoog waren op gelopen weer wat af, maar zoals Letje ook al zei is hoop een slechte heel meester, voor mij in ieder geval.

Ik probeer me nu op mezelf te richten, bij me zelf te blijven, dat is momenteel het enigste waar ik echt vat op kan hebben, wat de toekomst brengt wie zal het zeggen, maar ik wil proberen er klaar voor te zijn voor dat wat op mijn pad komt.

Thnx verders voor je mede leven en je warme reactie, doet me zeker goed

Din, 12/01/2010 - 15:49 — Letje

Beertje61

Hoe pijnlijk het ook voor je is, ergens is het goed dat je geen hoop meer hoeft te koesteren.
Hoop is zo ontzettend gruwelijk dat je jezelf daar alleen maar veel pijn mee doet, ik heb het lang gehad en ik kan je vertellen dat dit voor jou beter is. Dat mes in je hart zal er langzaam uitvallen en kan je je richten op herstel. Er zijn eigenlijk geen woorden voor om te beschrijven wat zo'n drama met een mens kan doen.
Ik herken veel en voel je pijn, klinkt misschien raar, maar ik en velen hier weten precies hoe jij je moet voelen.
Pijn, intens verdriet, wanhoop, het is vreselijk! Maar je zult merken dat die diepe gevoelens minder pijnlijk gaan worden, er zal een lange tijd overheen gaan maar je zult uit het dal kruipen en op een dag zal je merken dat je je al wat beter gaat voelen en dat je weer kan genieten. Ik gun het je ook van harte!
Ik wens je veel sterkte!
Letje

Woe, 13/01/2010 - 20:58 — Beertje61

Dank je

Dank je Letje

Je verwoord het mooi en je bent hart verwarmend.

Knuf Beertje

Wie is online

Enquête