Wel,de titel wijst op de drie vreselijkste woorden die ik gedurende heel mijn relatie met n. heb gehad.'Nu even niet..'
Het begon met drugs,waar hij nu gelukkig vanaf is,maar de gevolgen laten nog altijd van zich horen.Hj sluit zich af voor mij en ik moet echt niet van hem verwachten dat hij opeens open over zijn gevoelens en proces begint te praten.Natuurlijk hoeft dat niet altijd,maar gewoon een keer praten is al te veel gevraagd.Gisteren kreeg ik een berichtje waarin het volgende stond:
'He ansjelief,mss een beetje ontactvol langs sms,maar ik zou gwn graag een pauze willen in onze relatie..Zo gaat het misschien beter met mn afkicken weet je wel.Ik zie je graag x'

Waarop ik antwoordde:
'Hé?wat is dat nou.Ik begrijp je wel ma om nu ff te stoppe me onze relatie?maar ja,als jij dat wilt moet jij het weten maar kom dan ni meer af'

Waarop hij weer stuurde:

'Nu even niet...Later misschien xxx'

Misschien een beetje cru van mij maar ik was eerlijk gezegd boos en ik voelde me afgedaan.Nu heb ik sinds gisteren zitten janken,janken janken en janken.Ik weet niet wat ik doen moet:steunen of afsluiten.Ik zie hem nog steeds graag maar om me zo af te wimpelen nadat ik alles voor hem deed om het hem zo gemakkelijk mogelijk te maken?